When Harry met Sally

Χτες το απόγευμα, πες λόγω βαρεμάρας, πες λόγω "σινεφιλίας", αποφάσισα να δω επιτέλους μια από τις κλασσικές ρομαντικές ταινίες του Hollywood, το "Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλυ", με τους Μεγκ Ράιαν και τον Μπίλι Κρύσταλ. Τον εν λόγω κύριο δεν τον είχα και πολύ σε υπόληψη. Νόμιζα ότι γύριζε μόνο ηλίθιες ταινίες, αλλά η αλήθεια είναι πως ο ρόλος του Χάρι του ταίριαζε πάρα πολύ, όπως αντίστοιχα και η Σάλυ στην Μέγκ Ράιαν.

Αν σκεφτεί τώρα κανείς ότι ο Κρύσταλ ήταν γύρω στα 40 όταν γύριζε την ταινία, ενώ η Ράιαν με το ζόρι 30, θα αντιληφθεί την αδικία της φύσης, να μπορεί ένας άντρας να περνάει για 25αρης όταν είναι 40 αλλά μια γυναίκα να μην περνάει και τόσο εύκολα για 25αρα όταν είναι 40. Πφφφ...

Συνοπτικά, η ταινία μου άρεσε. Να ένας ακόμα λόγος να εκτιμάω το 1989. Πέρα από όλα τα άλλα, όπως το ότι τότε έπεσε το τείχος του Βερολίνου, και α...ότι τότε γεννήθηκα (λεπτομέρειες!).

Αυτό που με έκανε να ανεβάσω αυτή τη σύντομη ανάρτηση είναι το θέμα της φιλίας αντρών-γυναικών.

Συγκεκριμένα, ο Χάρι στην ταινία λέει ότι:
"..men and women can't be friends because the sex part always gets in the way...no man can be friends with a woman that he finds attractive. He always wants to have sex with her....(even if the woman is unattractive) he pretty much wants to nail her too..."

Δεν μεταφράζω, όλοι ξέρετε αγγλικά. Μόνο μια επεξήγηση: nail her=have sex with her
(Τώρα συνειδητοποίησα γιατί χρησιμοποιούν τη λέξη nail. Τι αγένεια!)

Το ερώτημα λοιπόν είναι...μπορεί ένας άντρας και μια γυναίκα να είναι πραγματικοί φίλοι, ή το θέμα του σεξ είναι ήδη "εκεί έξω" με αποτέλεσμα η φιλία να έχει καταδικαστεί πριν καν γεννηθεί;

Προσωπικά...πιστεύω πως μπορεί να υπάρχει φιλία μεταξύ αντρών και γυναικών. Δεν έχω πολλούς άντρες φίλους αλλά μου φαίνεται παράλογο οτιδήποτε αρσενικό βλέπουμε να θέλουμε να το κατακτήσουμε, και αντίστοιχα οτιδήποτε θηλυκό βλέπει ένας άντρας να γίνεται φαντασίωση στο κρεββάτι του. Απλά είναι παράλογο! Δηλαδή γιατί να μην υπάρξει πραγματική φιλία ποτέ; Δε γίνεται το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό όταν γνωρίζουμε ένα άτομο του αντίθετου φύλου να είναι η διαιώνιση του είδους! Και επίσης μου φαίνεται άβολη και μόνο η ιδέα ότι οι φίλοι μου δε με βλέπουν ως φίλη, αλλά πέρασε κάποια στιγμή από το μυαλό τους ότι μπορεί να είμαι οτιδήποτε άλλο γι'αυτούς! Και αντίστοιχα...δε νομίζω ότι θα μπορούσα να είμαι φίλη με κάποιον με τον οποίο θα ήθελα να κάνω σχέση ή κάτι παρόμοιο. Άλλο το να θεωρείς κάποιον ελκυστικό κι άλλο να θέλεις να "είσαι μαζί του". Είναι υποκριτικό δηλαδή να είσαι φίλος με κάποιον τη στιγμή που δεν τον βλέπεις σαν φίλο. Άρα σε αυτή την περίπτωση, δε μπορούμε να μιλήσουμε για φιλία έτσι κι αλλιώς.

Γιατί λοιπόν να μην υπάρχει φιλία μεταξύ αντρών και γυναικών αν τα εμπλεκόμενα μέρη δεν τρέφουν κανένα ερωτικό αίσθημα, πέρα ίσως από μια επιφανειακή εκτίμηση της εξωτερικής εμφάνισης του άλλου;

Εσείς τι πιστεύετε;

Θα κλείσω (είδατε πόσο σύντομη ήμουν; Είναι που δεν έχω τι άλλο να γράψω, γιατί περιμένω τις δικές σας απόψεις!) με μια πολύ ωραία φράση του "Χάρι"...

"When you realize you want to spend the rest of your life with somebody, you want the rest of your life to start as soon as possible. "

~Carina