Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Η Μεγάλη Ανάρτηση

By Carina

Αγαπητέ αναγνώστη (γιατί είμαι σίγουρη ότι μας έχει μείνει μόνο ένας, κι αυτός σκέφτεται να την κάνει σιγά-σιγά. Επ, πού πας; Σε τσάκωσα! Εδώ θα κάτσεις, να διαβάσεις!),

Μετά από ένα μήνα απουσίας, αποφάσισα να επιστρέψω δριμύτερη με μια...μεγάλη ανάρτηση, που θα σε κάνει να βαρεθείς τη ζωή σου, να πατήσεις skip to the end, και να αφήσεις ένα ξερό σχόλιο "Πολύ ενδιαφέρον", έτσι για τα μάτια του κόσμου της Carina. Θα σε συμβούλευα να οπλιστείς με υπομονή γιατί όσα σκοπεύω να γράψω αφορούν και εσένα. Μην γυρνάς την πλάτη σε αυτό το blog. Μην γυρνάς την πλάτη σε αυτούς που θέλουν το καλό σου. Αν νοιαστείς για εμάς, θα νοιαστούμε και εμείς για εσένα. Μπορείς να κάνεις τη διαφορά, με ένα σου μόνο σχόλιο. Στις 20 Απριλίου...σχολιάζουμε στο mialampa! (Αν δεν κατάλαβες, προσπάθησα να μιμηθώ προεκλογικό σποτ. Αλλά νομίζω ότι οι πολιτικοί επικοινωνιολόγοι είναι άφταστοι σε μπουρδολογία, ακόμα και για εμάς που το σπουδάζουμε το πράγμα.)

Λοιπόν! Τέρμα ο πρόλογος.

Σε αυτή την ανάρτηση θέλω να μιλήσω για τρία πράγματα: τις απεργίες, τον εικοσάλογο του καλού επιβάτη των Αστικών Λεωφορείων, και για άλλα μικροζητήματα που με απασχολούν.


Απεργίες

Οι απεργίες που γίνονται τον τελευταίο καιρό ποσώς με απασχολούν, μου έχουν σπάσει τα νεύρα, έχουν αρκετό ενδιαφέρον από κοινωνιολογική πλευρά. Είναι εξαιρετικά interesting να σκεφτεί κανείς τι χαμός επικρατεί όταν απεργούν οι ταξιτζήδες. Μιλάμε γίνεται της μουρλής. Συνωστίζονται όλοι στα ΜΜΜ, τα ΜΜΜ εντωμεταξύ αργούν περισσότερο, επικρατεί ένταση, και δεν τα'χαμε ήδη όλα, οι ταξιτζήδες κλείνουν και τους δρόμους να μας βγαίνει η πίστη μέχρι να γυρίσουμε σπίτι μας. Έλα όμως που χωρίς ταξί δε γίνεται.

Προσωπικά, σιχαίνομαι τα ταξί. Μέσα στο Πάσχα μπήκα σε ταξί όπου ο οδηγός έβλεπε Βουγιουκλάκη την ώρα που οδηγούσε. Το πώς δεν τρακάραμε, η Μάρθα Βούρτση το ξέρει. Μετά από λίγες μέρες, μπήκα σε έναν άχρηστο από αυτούς που πηγαίνουν σαν κότες σε άδειο δρόμο επίτηδες για να πάρουν περισσότερα. Για να μη μιλήσω για τις γελοίες στρογγυλοποιήσεις (2,75 λέει; Κάντο 3 γιατί δεν έχω ψιλά). Εγώ φταίω τώρα να σε...ψιλοκόψω με τον μπαλτά; Άτιμοι ταξιτζήδες, πέφτω στην ανάγκη σας μόνο αργά τα βράδια, και επειδή με παρασύρουν άλλοι. Δε θα αρχίσω να οδηγώ; Από το φόβο σας, θα κλειδαμπαρωθείτε στα σπίτια σας και δε θα ξεμυτάτε για κανένα απολύτως λόγο.

Προσθέτω φωτογραφία από πρόσφατη απεργία των ταξιτζήδων όπου είχαν κλείσει το Σύνταγμα με καμιά πενηνταριά ακινητοποιημένα αυτοκίνητα. Τόση κιτρινίλα μέσα στο μεσημέρι...σε προκαλεί να της βάλεις φωτιά!




Να μη μιλήσω τώρα για την κοινή απεργία ταξί-ΜΜΜ την προηγούμενη Πέμπτη. Ποδαράτο ή αυτοκινητάτο, αλλιώς στο σπιτάκι σου και μη βγάζεις άχνα. Παρ' όλα αυτά, στη σχολή μου έκαναν μάθημα. Σχόλιο ουδέν.

Φυσικά, η πιο γελοία απεργία, είναι αυτή των περιπτεράδων σήμερα. Με ποια αιτήματα απεργούν...κανείς δεν ενδιαφέρεται να ψάξει. Αν κάνουν πορεία πάντως, παρακαλούνται να πετούν στους ΜΑΤατζήδες τσιγάρα, σοκολάτες, τσίχλες, και κανένα εισιτήριο για τα λεωφορεία, γιατί με την απεργία βάζω στοίχημα ότι πολύς κόσμος θα μπήκε σε ΜΜΜ χωρίς εισιτήριο. Και τι να σου πει ο ελεγκτής; Πάρτο με τα πόδια; Ας το ήξερες; Πού τα πουλάς αυτά, ρε; Έχε πάντα μαζί σου ένα έξτρα εισιτήριο. Δίπλα από ένα χιλιοτυλιγμένο πεντάευρω (για έκτακτη ανάγκη) και την ταυτότητά σου, γιατί -λέει- τώρα κάνουν και εξακρίβωση στοιχείων όλοι αυτοί οι τύποι με τις μπλε στολές, και αν δεν έχεις ID μαζί, σε πάνε στο αστυνομικό τμήμα. Τώρα αν τους ζητήσουμε εμείς ταυτότητα, θα θεωρηθεί ότι κάνουμε αντίσταση κατά της αρχής; Κι αν είσαι διάσημη και σου ζητήσουν ταυτότητα, και μετά αποκαλύψουν στην Σκορδά την πραγματική σου ηλικία, φταις να γίνεις αναρχική; Ε πες μου, φταις;

Πάντως πέρα από την πλάκα, η απεργία των περιπτεράδων δεν είναι παίξε-γέλασε. Λίγο να διψάσεις με τέτοια ζέστη που κάνει αυτές τις μέρες, λίγο να σε πιάσει μια λιγούρα βρε παιδί μου, λίγο να έχεις καυτό ραντεβού και να έφαγες τζατζίκι πριν...ε πέφτεις στην ανάγκη τους! Ου διψάσεις και Ου έχεις λιγούρα σε αυτή τη χώρα.

Ακολουθεί φωτογραφία περιπτέρου στην Κοραή (στο κέντρο) που δε φοβάται να δηλώσει περίτρανα ότι "Ναι, και εμείς άνθρωποι είμαστε, και θέλουμε να απεργήσουμε". Βέβαια, το συγκεκριμένο περίπτερο δεν ήταν κλειδαμπαρωμένο όπως τα άλλα, πράγμα το οποίο με οδηγεί στην εξής σκέψη: Μήπως η λέξη "Απεργία" ήταν απλά ένα καμουφλάζ που κρύβει από πίσω έναν στυγνό απεργοσπάστη που εξακολουθεί να πουλάει καλούδια στους περαστικούς, παρά την γενική απεργία των συναδέλφων του; Κρίμα που δεν το σκέφτηκα εκείνη την ώρα, να έκανα μια...επιτόπια έρευνα...






Ο Εικοσάλογος του καλού επιβάτη των λεωφορείων

Μπήκα σήμερα σε δύο λεωφορεία και με έκπληξη διαπίστωσα ότι είχαν κολλήσει ένα φυλλάδιο με οδηγίες προς τους επιβάτες. Ακολουθεί κουνημένη αλλά, παρ' όλα αυτά, ικανοποιητική φωτογραφία.


Μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι ο επιβάτης απαγορεύεται να:
  • "Ταξιδεύει" (τα εισαγωγικά δικά μου γιατί πήγαινε από Πειραιά Κηφισιά με το 550 σε ώρα αιχμής και πες μου μετά αν θα γκρινιάξεις ξανά για τη διαδρομή Πειραιάς-Πάρος) χωρίς επικυρωμένο εισιτήριο.
  • Να είναι μεθυσμένος ή υπό την επήρεια ναρκωτικών. (Πλέον θα σου κάνουν αλκοτέστ πριν μπεις για να μην...."τρακάρεις" τους συνεπιβάτες σου)
  • Να συμπεριφέρεται άσεμνα, προκλητικά, ή προσβλητικά. (....)
  • Να ξαπλώνει στα καθίσματα και να κοιμάται. ("Παρακαλείται ο επιβάτης στη γαλαρία να ξυπνήσει. Άντε, το κάναμε εδώ μέσα λεωφορείο του Χάρι Πότερ. Μήπως να σου φέρουμε και καμιά ζεστή σοκολάτα;")
  • Να χρησιμοποιεί mp3 κλπ με τέτοιο τρόπο που να ενοχλεί τους υπόλοιπους. ("Μα καλά ρε παππού, δε συ αρέσει η GaGa; Η γυναίκα είναι ΘΕΑ!")
  • Να κάνει προπαγάνδα. ("OMG ας γίνουμε όλοι Σαϊεντολόγοι μήπως γνωρίσουμε τη μικρή Σούρι από κοντά!")
  • Να ρυπαίνει τα οχήματα. (Αν δεν έχεις κάνει μπάνιο πριν μπεις στο λεωφορείο, θα σε διώχνουν. Ούτε καν να το σκεφτείς να φταρνιστείς. "Τι είναι αυτό που έριξες κάτω; Τρίχα από τα μαλλιά σου;; Μάζεψέ την ΤΩΡΑ!")
  • Να χρησιμοποιεί μουσικά όργανα. ("Κι εγώ πού θα κάνω εξάσκηση στη φλογέρα γαμώτο;;")

Καλά όλα αυτά. Αυτό που δε λέει είναι τι θα γίνει αν κάποιος κάνει κάτι ή όλα (Ιιιιιιιι!!!) από αυτά. Θα τον κάνει ντα ο οδηγός; Θα αποκτήσει μητρώο κακού επιβάτη; Θα τον γιουχάρουν; Θα τον κατεβάσουν από το όχημα; Κι αν ναι, θα του πάρει κάποιος το εισιτήριο για να μην επιβιβαστεί σε άλλο λεωφορείο; Αυτές τις απορίες θα ήθελα να μου λύσουν οι κύριο εργαζόμενοι των Αστικών Λεωφορείων.

Μιας και έγινε το πρώτο βήμα για τη βελτίωση των συνθηκών στα ΜΜΜ, προτείνω να γράψουμε εμείς οι επιβάτες τον δεκάλογο για την καλή συμπεριφορά των οδηγών. Μεταξύ αυτών πρέπει να περιλαμβάνονται οπωσδήποτε τα εξής:
  • Ο οδηγός απαγορεύεται να ακούει δυνατά μουσική τύπου ελαφρολαϊκά, σκυλάδικα, κλαψιάρικα, τσάμικα και όσα ακούγονται στους γάμους. Επιτρέπεται ροκ, mainstream, και λάτιν για τις ζέστες του καλοκαιριού.
  • Ο οδηγός οφείλει να ανοίγει την πόρτα σε όποιον έχει τρέξει με τη γλώσσα έξω για να προλάβει το λεωφορείο.
  • Ο οδηγός οφείλει να είναι στην ώρα του στα προκαθορισμένα δρομολόγια, κι αν αργεί να αυτοκτονεί όπως κάνουν στην Κίνα να ζητάει συγνώμη σε κάθε στάση.
  • Ο οδηγός οφείλει να δίνει οδηγίες περί στάσεων όταν του ζητούνται και να μην το παίζει θεός επειδή ξέρει "ποια είναι η στάση δίπλα στο ΙΚΑ Ζωγράφου."
Σας προτρέπω να προσθέσετε τις δικές σας προτάσεις και όλοι μαζί να φτιάξουμε ένα φυλλάδιο το οποίο και θα μοιράζουμε στους οδηγούς.
Ουπς. Αυτό απαγορεύεται σύμφωνα με τον εικοσάλογο του καλού επιβάτη. Αν όμως ανεβούμε, δώσουμε το φυλλάδιο, και κατεβούμε πριν κλείσουν οι πόρτες, δε θα θεωρούμαστε επιβάτες. Έτσι δεν είναι;


Άλλα μικροζητήματα που με απασχολούν

Πότε θα φύγει επιτέλους η άνοιξη; Μέχρι να τελειώσει, θα έχει αδειάσει όλος μου ο εγκέφαλος από το πολύ φύσημα της μύτης, και τα μάτια μου θα ανταγωνίζονται επάξια τους κόκκινους φακούς επαφής του Μάριλυν Μάνσον.

Το άλλο με το ηφαίστειο στην Ισλανδία; Εγώ το λέω, και να το θυμάστε. Κάπως έτσι ξεκινάει η καταστροφή του κόσμου. Πλήθος ανθρώπων εγκλωβισμένοι σε ξένες χώρες, που φρικάρουν και συνειδητοποιούν πόσο τους λείπει η χωρούλα τους. Πανικός για μια θέση σε ένα πούλμαν, και ξαφνικά τα roadtrips δε φαίνονται και τόσο κακή ιδέα.

Αφήσαμε τη γρίπη Η1Ν1 και πιάσαμε το ΔΝΤ. Όπου σταθείς κι όπου βρεθείς, γι' αυτό ακούς. Μοιράζουν πουθενά μάσκες για να μην κολλήσουμε;

Παθαίνει κανείς τίποτα αν μείνει χωρίς σοκολάτα για 22 μέρες;

Τι λιακάδα είναι αυτή!...Θέλω να πάω για βουτιές και παγωτό! Αλλά ξέχασα... έχω κόψει τα γλυκά.


Κι αν έφτασες ως εδώ και τα διάβασες όοοοολα, σε συγχαίρω και σε χρίζω "αναγνώστη του μήνα". Θα επισυνάψω και ειδική φωτογραφία να την κολλήσεις στον τοίχο σου για να τη βλέπεις κάθε μέρα και να σου φτιάχνει η διάθεση. Πολύ Ουάου.

ΠιΕς: Μιας και κάποιοι αξιόλογοι άνθρωποι σχολίασαν (ναιιιιιι!), έφτιαξα μια εικονίτσα για εσάς! Βουαλά! Κι αν σας αρέσει, να την βάλετε στο blog σας! Μερσίιιιι!