Whatevah

Αγαπητοί αναγνώστες...

Πρώτα απ'όλα, δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχετε μείνει...λίγο το χαλασμένο gadget μας, λίγο εμείς οι συντάκτες (τι πολυτέλεια να αποκαλείσαι συντάκτης, έστω και σε blog!) που είμαστε στον κόσμο μας...Εκ μέρους του εαυτού μου, ζητάω συγνώμη. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες πάλευα με τη δεύτερη ενηλικίωσή μου. Τώρα μη με ρωτήσετε ποιος νίκησε.

Η αλήθεια είναι ότι αυτές τις 14 μέρες προσπαθούσα να βρω τι κείμενο να ανεβάσω. Αλλά όσο πιο πολύ το παλεύεις, τόσο δε σου βγαίνει. Γι'αυτό τελικά το κείμενο που γράφω τώρα δε θα είναι για ένα μόνο πράγμα...αλλά για πολλά μικροπράγματα που με απασχόλησαν τον τελευταίο καιρό.

Γι'αυτό, όσοι δεν έχετε αντοχή (Δευτέρα γαρ...), αφήστε απλά ένα σχόλιο του τύπου "Χαίρομαι που ζεις ακόμα", να ξέρουμε και εμείς ότι ζείτε και εσείς! Οι υπόλοιποι...καθίστε αναπαυτικά...

Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν ένα καθημερινό συμβάν που με κάνει να ανησυχώ όμως κάθε φορά που το βλέπω. Γύριζα λοιπόν σπίτι τις προάλλες και πέρασα από την κεντρική πλατεία της γειτονιάς μου. Εκεί ήταν 10 βλάμμενα που έπαιζαν με κλαδιά φοίνικα και φώναζαν το ένα στο άλλο "μαλάκα...μαλάκα...μαλάκα...". Μέσα σε τρία δευτερόλεπτα άκουσα 10 μαλάκα. Ρεκόρ! Αυτό όμως που με ανησυχεί δεν είναι το επίπεδο της νέας γενιάς (όσοι γεννήθηκαν μετά το 1990 είναι για τα μπάζα. Με εξαίρεση τους αναγνώστες μας φυσικά!), αλλά το πώς κατάφεραν να κόψουν τα κλαδιά του φοίνικα! Βέβαια να μου πεις πάλι καλά που δεν κρεμάστηκαν από πάνω του σαν τους χιμπατζήδες να τιμήσουν και το "μαλάκας"...

Άλλο κλασικό πλέον ζήτημα είναι ο αναθεματισμένος Νόμος του Μέρφυ. Θα παρουσιάσω δύο πτυχές του (γιατί να μην έχουμε τέτοιες εργασίες στη σχολή;;). Από τη μία, ισχύει το εξής αξίωμα "Όταν βιάζεσαι, όλα θα πάνε στραβά". Θα σκάσει λαστιχο, θα πηδήξει κάποιος στις ράγες του ηλεκτρικού, θα πέσει μετεωρίτης στην πλατεία Παγκρατίου...ό,τι κουλό, μπροστά σου θα γίνει, έτσι για να βγάλεις αφρούς από το στόμα και να καταραστείς την ώρα και τη στιγμή που πάτησες το πόδι σου στο μίζερο αυτό ΜΜΜ.
Η δεύτερη πτυχή του Ν.τ.Μ είναι αυτή "Όλα τα σχέδια θα προκύψουν όταν δε θα έχεις καθόλου ελεύθερο χρόνο". Από τότε που τελείωσε η εξεταστική μου βγαίνει το λάδι να κανονίσω για έναν καφέ (γιατί όλοι είναι "αλλού"). Τώρα που τα φτύνω εγώ, θυμούνται πρεμιέρες ταινιών, καφέδες ξεχασμένους από χρόνια, και πάει λέγοντας. Εγώ φταίω τώρα να σας μιλήσω γαλλικά;; C'est pas ma faute!

Το τρίτο μείζον θέμα (τι θυμήθηκα τώρα...την αρμονία που έκανα στο σχολείο-μπρρρ!) είναι ο χρόνος. Γιατί πρέπει πάντα να μας λείπει όταν τον χρειαζόμαστε και να τον έχουμε σε υπεραφθονία όταν το μόνο που κάνουμε είναι να γυρίζουμε σαν φαντάσματα όλη μέρα;

Το άλλο το ακόυσατε; (Άσχετο!) Αυτοί που πιστεύουν στα φαντάσματα λέει, υποστηρίζουν ότι η ακτινοβολία των κινητών σκοτώνει τα φαντάσματα. Γι'αυτό βρήκα ένα άσπρο σεντόνι πεταμένο στο πάτωμά μου τις προάλλες;; Πάει ο Κάσπερ!!!!!!!

Βλέπω ότι έχω γράψει ήδη αρκετά...δε μπορώ όμως να κλείσω πριν μιλήσω για το τελευταίο μου κόλλημα. Ο Neil Patrick Harris, aka Barney στο How I met your mother (ναι έχω πρήξει όλο τον κόσμο, το ξέρω! Σήμερα βγαίνει καινούριο επεισόδιο, γει!!), και Dr. Horrible στο Dr. Horrible's Sing Along Blog. Τον έχω ερωτευτεί τον τύπο. Είναι πολυτάλαντος, τρομερός ηθοποιός, με κοιλιακούς, και χαριτωμένη φατσούλα. Και ναι, το ξέρω ότι είναι gay. Έχω δει και φωτογραφίες με το amore του να βγάζουν το σκύλο βόλτα. Βλέπεις, δε φτάνει που έχουμε τις Angelines από εδώ και από εκεί, τώρα έχουμε και τους David (amore NPH) να μας κλέβουν τα λίγα εναπομείναντα κελεπούρια!...Κατάντια...Πάντως εγώ το κόλλημά μου το διατηρώ, ό,τι κι αν λέτε! Μην επιμένεις. Μην επιμένεις λέω!!

Κάτι άλλο ήθελα να πω πριν κλείσω την μπλαμπλαλογία μου...αλλά το ξέχασα (γκουχου μυαλό ψαριού γκουχου). Ελπίζω να ξεκουνηθούν και οι συνάδεφλοι-συντάκτες να ανεβάσουν και αυτοί τίποτα, έτσι να διώξουμε τις αράχνες από εδώ μέσα! Μυρίζει Baygon ή μου φαίνεται;;

Καλή εβδομάδα να έχετε όλοι! Τα λέμε...ε...σύντομα!

PS: Τελικά θυμήθηκα τι ήθελα να πω. Υπάρχει μια θεωρία που λέγεται "Six degrees of separation". Υποστηρίζει ότι (θεωρητικά) απέχουμε όλοι μας έξι άτομα από όλους. Δηλαδή γνωρίζεις τον Α, που ξέρει τον Β, που ξέρει τον Γ, και έτσι φτάνεις στον Η. Δηλαδή εγώ απέχω μονάχα 6 άτομα από τον Neil?? Τι ευτυχία!
Πάντως, πλάκα-πλάκα, ο κόσμος είναι πολύ μικρός!

~Carina