Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σκέψεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σκέψεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Imagine if...

By Carina


...your life was an endless series of Mondays!



Δεν καταλαβαίνω την χρησιμότητα του ξένου μανικιούρ. Τόσο δύσκολο είναι να βάψει κανείς (καμία) τα νύχια του (της) μόνος του (της)?


Από τότε που μου άρχισα να χρησιμοποιώ Μακ αντί για Γουίντοους, νιώθω σαν τον χρήστη iphone 4 που χρησιμοποιεί το κινητό του μόνο για τηλέφωνα και μηνύματα. Ξέρει κανείς πώς αλλάζει αυτόματα η γλώσσα από τα ελληνικά στα αγγλικά? Πολύ παιδεύομαι...


Δώστε μου 20 Ευρώ για ψώνια (πού είναι το ευρώ σε αυτό το πληκτρολόγιο? *σύγχυση*) και θα γυρίσω πίσω χορτασμένη (οπτικά) χωρίς να έχω ψωνίσει τίποτα. Αχ αυτή η μανία του καταναλωτή!


Τιμή και δέος στον εφευρέτη της πίτσας. Είναι το μόνο φαγητό που τρώγεται φρέσκο και όχι, την ώρα που στην φέρνουν, ή κατευθείαν από το ψυγείο, ζεστή ή παγωμένη, στο σπίτι ή στο γραφείο (αποσπώντας βλέμματα φθόνου), με τύψεις ("a moment on the lips, forever on the hips!") ή χωρίς, σαν άνθρωπος ή πάνω από τον νιπτήρα στη 1 το βράδυ. Εξάλλου, με τα κουπόνια και τις προσφορές τείνει να γίνει πιο φτηνή κι από δύο σουβλάκια με μια μερίδα πατάτες.


Υπάρχει τρόπος να εξαπατήσεις τις εξετάσεις αίματος? Επιπλέον, μπορείς άραγε να αποτύχεις?


Αυτοί που εύχονται καλό χειμώνα μπορούν να πάνε να χωθούν κάτω από καμιά χιονοστιβάδα και να μας αφήσουν ήσυχους.


Δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τα βαμπίρ τον τελευταίο καιρό. Μου θυμίζουν τα κουνούπια.


Τέλος στην τυραννία του μαυρίσματος, δόξα στο γαλακτερό δέρμα!


Το να βλέπεις τα Φιλαράκια ξανά από την αρχή είναι επίπονο κι εθιστικό. Επίπονα εθιστικό...ή μήπως εθιστικά επίπονο?


Ο υπολογιστής μοιάζει ιδιαίτερα βαρετός όταν κάθεσαι όλη μέρα μπροστά του.


Αναρωτιέμαι αν η χυδαιότητα και ωμότητα του Μπουκόφσκι θα θεωρούταν αποδεκτή λογοτεχνία σήμερα και πρωτοπόρα, ή μήπως κοινότοπη κι αδιάφορη.


Το trendy είναι αποκλεισμένο από τα Εξάρχεια?


Η απάντηση "Τίποτα" στην ερώτηση "Τι κάνετε?" είναι αποδεκτή?


Γίνεται να χαλαρώσεις τόσο πολύ που να μοιάζεις σαν ξεχειλωμένο λάστιχο που δεν μπορεί πλέον να έρθει στην πρότερη μορφή του?


Ο Κόλιν Φερθ είναι ο νέος Τζορτζ Κλούνεϊ. Το ήξερα ότι είχα ανακαλύψει ένα διαμάντι, από εκείνη τη σκηνή της Υπερηφάνειας και Προκατάληψης που βγαίνει ως κύριος Ντάρσυ από τη λίμνη με βρεγμένο λευκό πουκάμισο.


Εκτός όμως από την ανακάλυψη αντρικών προτύπων, ήμουν η πρώτη που έβαψε τα νύχια της μαύρα, και μετέπειτα κίτρινα, που έκανε αφέλειες πριν έρθουν ξανά στη μόδα, και αγόρασε πορτοκαλί και φούξια μανώ χρόνια πριν θεωρηθούν αποδεκτά χρώματα για τα νύχια.


Χωρίς το κουμπί της ανανέωσης, το ίντερνετ θα ήταν μια αποτυχία.


Γίνεται να εθιστείς στο air condition?


Love is the least random act in the entire universe.


Φαντάσου έναν κόσμο...χωρίς τίποτα από όσα γνωρίζεις. Πώς θα ήταν? Αυτός ο κόσμος είσαι εσύ.



PS: Oh Chaos. If only you were structured.



Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010

Σημείο βρασμού

By Carina


Το γεγονός είναι ότι έχω αρκετές τυχαίες (random) σκέψεις. Πράγματα που θέλω να πω στον κόσμο, έτσι γιατί μπορώ. Να λοιπόν:

--> Είναι κακή ιδέα να ρίξεις νερό στο (πολύ) παλιό κινητό σου. Πολύ κακή ιδέα όμως. Η παθούσα συσκευή μου ανοιγοκλείνει μόνη της, σβήνει στα καλά καθούμενα, και ενώ δείχνει ότι έχει σήμα, δε με αφήνει να πάρω τηλέφωνο. Μπάι-μπάι 7210. Σε ματιάξανε.

Επίσης, οφείλω να δηλώσω ότι το σήμα καμπάνα της Cosmote είναι η μεγαλύτερη διαφημιστική απάτη έβερ. Είναι επιεικώς απαράδεκτο να μην πιάνει το κινητό σε περιοχή όπου και η Vodafone και το φορητό internet της Wind δουλεύουν μια χαρά. Κουτσουμπιλό fail.

--> Μόλις χτες έμαθα ότι πετούν συνεχώς πάνω από τα κεφάλια μας κατασκοπευτικά των ΗΠΑ, τα οποία ανεφοδιάζονται στον αέρα, και μπορούν να ακούσουν όποια τηλεφωνική και μη, συζήτηση επιθυμούν. Άντε τώρα να μιλήσεις για ανθρώπινα δικαιώματα.

--> Το ξέρατε ότι δέκα λεπτά τραμπολίνο ισοδυναμούν με 45 λεπτά διάδρομο; Δεν το ξέρατε! Πού να έχει άραγε καλό τραμπολίνο στην Αθήνα; Αν δεν έχετε δοκιμάσει, το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Θέλω να πάω και για bowling αλλά ποιος τρέχει στο Mall ή στο Ρέντη; Να τι λείπει από το κέντρο...Ένα ωραίο μαγαζί με ποδοσφαιράκι, bowling, μπιλιάρδο και όλες αυτές τις ωραίες εφηβικές και μη απολαύσεις. 

--> Θέλω να αρχίσω να φτιάχνω πιο περίτεχνα κοσμήματα. Θέλω να αγοράσω πηλό και να πειραματιστώ με τα υλικά. Κρίμα μόνο που δεν τα πουλάνε πουθενά με το κιλό, γιατί βρίσκω εξαιρετικά ακριβά τα χαντράδικα στο Μοναστηράκι.

--> Χτες το βράδυ είδα εφιάλτη επιπέδου "Ανατριχίλες". Είδα ότι εκεί που κοιταζόμουν στον καθρέφτη, βρέθηκε ξαφνικά δίπλα μου η δίδυμή μου. Όχι, δεν έχω δίδυμα αδέρφια. (για το καλό όλων!) Είχε έρθει από ένα παράλληλο σύμπαν, και προσπαθούσα να την κρύψω για να μην πάθουν κανένα εγκεφαλικό οι γείτονες. Μετά σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να τη στέλνω εκείνη στη δουλειά κι εγώ να σαπίζω όλη μέρα μακριά από όλους και όλα. Αλλά τελικά κατέληξα ότι ήταν κίνδυνος για τη ζωή μου γιατί μπορεί να έπαιρνε τον έλεγχο και να γινόταν εκείνη η πραγματική Carina, με αποτέλεσμα να καταλήξω εγώ ο φυγάς και το φρικιό. Κάπου εκεί ξύπνησα. Αυτή η Ανατριχίλα (δε θυμάμαι τίτλο τώρα) τελειώνει εφιαλτικά, με τον ήρωα να είναι παγιδευμένος ανάμεσα σε άπειρα παράλληλα σύμπαντα μη μπορώντας να επιστρέψει στην κανονική του ζωή. Ανατρίχιασα.

Είδα και άλλον εφιάλτη, αλλά ήταν τόσο παρακμιακό το όλο σκηνικό, που ακόμα κι εγώ προτιμώ να το ξεχάσω. Μιλάμε για υπερπαραγωγές. Κρίμα να μην έχει εφευρεθεί μηχάνημα που να παίρνει τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα του εγκεφάλου και να τα μετατρέπει στις εικόνες που βλέπουμε στο κεφάλι μας.

--> Επίσης, θα ήθελα να ενημερώσω τον κόσμο ότι άλλαξα αριθμό κινητού μετά από οχτώ χρόνια. Ναι, έχω κινητό από την πρώτη γυμνασίου. Και ναι, έχω ζήσει την εποχή όπου μόνο πέντε παιδιά σε ολόκληρο το σχολείο είχαν κινητό, κι αυτό ήταν μια υπερμεγέθης συσκευή με κεραία και οθόνη της μίας γραμμής.

--> Αυτή η ζέστη...μου φέρνει υπνηλία. Μακάρι να τηρούσαμε τη μεσημεριανή σιέστα των φίλων Μεξικανών: να κάναμε ένα διάλειμμα από τις 2 έως τις 5 για φαγητό και ύπνο! Αχρείαστο θα ήταν το κονσίλερ και τα παγωμένα κουταλάκια για τα μάτια. *χασμουρητό*

--> Αυτό το καλοκαίρι διάβασα γύρω στα 25 βιβλία και έκανα γύρω στα 20 μπάνια. Δε νιώθω καθόλου σοφότερη, μάλλον πιο ονειροπόλα (φαντασιόπληκτη θα έλεγα), και δεν απέκτησα το χρωματάκι της Tyra (Banks). Είναι καιρός να αποδεχτώ ότι για να φαίνομαι μαυρισμένη δίπλα σε άλλους μαυρισμένους ανθρώπους, πρέπει να κάθομαι στην παραλία τρεις ώρες κάθε μέρα. Λέω να καταπιώ την ανικανότητα μου για σούπερ μαύρισμα και να γλιτώσω το δέρμα μου από μελλοντικές παθήσεις, ή τουλάχιστον ρυτίδες. Εξάλλου, υπάρχουν χειρότεροι "ασπρουλιάρηδες" από εμένα.


Αυτές οι τυχαίες και ασυνάρτητες σκέψεις προς το παρόν. Σέρνω το σιγοψημένο σώμα μου στο διπλό κρεββάτι μπας και αναπληρώσω τις χαμένες ώρες ύπνου λόγω του εφιάλτη.

Καλό ψήσιμο (και κάψιμο) σε όλους!


PS: Δεν αντέχω άλλο Κωνσταντίνου και Ελένης. Έχω φτάσει σε σημείο να συμπάσχω με τη μανιαμούνια Κατακουζήνα. Περιμένω με ιδιαίτερη περιέργεια την τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου της Χίσλοπ, "Το νησί". Ελπίζω να μην είναι ακόμα μια σειρά που προβάλλει την ελληνο/κρητικο-λατρεία πασπαλισμένη με αρκετό δράμα. Οψόμεθα!