Imagine if...

By Carina

...your life was an endless series of Mondays!

Δεν καταλαβαίνω την χρησιμότητα του ξένου μανικιούρ. Τόσο δύσκολο είναι να βάψει κανείς (καμία) τα νύχια του (της) μόνος του (της)?

Από τότε που μου άρχισα να χρησιμοποιώ Μακ αντί για Γουίντοους, νιώθω σαν τον χρήστη iphone 4 που χρησιμοποιεί το κινητό του μόνο για τηλέφωνα και μηνύματα. Ξέρει κανείς πώς αλλάζει αυτόματα η γλώσσα από τα ελληνικά στα αγγλικά? Πολύ παιδεύομαι...

Δώστε μου 20 Ευρώ για ψώνια (πού είναι το ευρώ σε αυτό το πληκτρολόγιο? *σύγχυση*) και θα γυρίσω πίσω χορτασμένη (οπτικά) χωρίς να έχω ψωνίσει τίποτα. Αχ αυτή η μανία του καταναλωτή!

Τιμή και δέος στον εφευρέτη της πίτσας. Είναι το μόνο φαγητό που τρώγεται φρέσκο και όχι, την ώρα που στην φέρνουν, ή κατευθείαν από το ψυγείο, ζεστή ή παγωμένη, στο σπίτι ή στο γραφείο (αποσπώντας βλέμματα φθόνου), με τύψεις ("a moment on the lips, forever on the hips!") ή χωρίς, σαν άνθρωπος ή πάνω από τον νιπτήρα στη 1 το βράδυ. Εξάλλου, με τα κουπόνια και τις προσφορές τείνει να γίνει πιο φτηνή κι από δύο σουβλάκια με μια μερίδα πατάτες.

Υπάρχει τρόπος να εξαπατήσεις τις εξετάσεις αίματος? Επιπλέον, μπορείς άραγε να αποτύχεις?

Αυτοί που εύχονται καλό χειμώνα μπορούν να πάνε να χωθούν κάτω από καμιά χιονοστιβάδα και να μας αφήσουν ήσυχους.

Δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τα βαμπίρ τον τελευταίο καιρό. Μου θυμίζουν τα κουνούπια.

Τέλος στην τυραννία του μαυρίσματος, δόξα στο γαλακτερό δέρμα!

Το να βλέπεις τα Φιλαράκια ξανά από την αρχή είναι επίπονο κι εθιστικό. Επίπονα εθιστικό...ή μήπως εθιστικά επίπονο?

Ο υπολογιστής μοιάζει ιδιαίτερα βαρετός όταν κάθεσαι όλη μέρα μπροστά του.

Αναρωτιέμαι αν η χυδαιότητα και ωμότητα του Μπουκόφσκι θα θεωρούταν αποδεκτή λογοτεχνία σήμερα και πρωτοπόρα, ή μήπως κοινότοπη κι αδιάφορη.

Το trendy είναι αποκλεισμένο από τα Εξάρχεια?

Η απάντηση "Τίποτα" στην ερώτηση "Τι κάνετε?" είναι αποδεκτή?

Γίνεται να χαλαρώσεις τόσο πολύ που να μοιάζεις σαν ξεχειλωμένο λάστιχο που δεν μπορεί πλέον να έρθει στην πρότερη μορφή του?

Ο Κόλιν Φερθ είναι ο νέος Τζορτζ Κλούνεϊ. Το ήξερα ότι είχα ανακαλύψει ένα διαμάντι, από εκείνη τη σκηνή της Υπερηφάνειας και Προκατάληψης που βγαίνει ως κύριος Ντάρσυ από τη λίμνη με βρεγμένο λευκό πουκάμισο.

Εκτός όμως από την ανακάλυψη αντρικών προτύπων, ήμουν η πρώτη που έβαψε τα νύχια της μαύρα, και μετέπειτα κίτρινα, που έκανε αφέλειες πριν έρθουν ξανά στη μόδα, και αγόρασε πορτοκαλί και φούξια μανώ χρόνια πριν θεωρηθούν αποδεκτά χρώματα για τα νύχια.

Χωρίς το κουμπί της ανανέωσης, το ίντερνετ θα ήταν μια αποτυχία.

Γίνεται να εθιστείς στο air condition?

Love is the least random act in the entire universe.

Φαντάσου έναν κόσμο...χωρίς τίποτα από όσα γνωρίζεις. Πώς θα ήταν? Αυτός ο κόσμος είσαι εσύ.

PS: Oh Chaos. If only you were structured.