Ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή

Κοινώς ό,τι να' ναι.

Η μέρα ξεκίνησε ψιλοχάλια. Είδα ένα απίστευτο όνειρο το βράδυ (μετά από ώρες στριφογυρίσματος στο κρεββάτι, αυτή η ζέστη με εξοντώνει day by day), ξύπνησα πάνω στο καλύτερο (κλασσικά...), και όταν ξανακοιμήθηκα, είδα τη συνέχεια του ονείρου, που ήταν ό,τι χειρότερο μπορούσα να δω για να μου καταστραφεί η ουτοπία.

Ξύπνησα λοιπόν με νεύρα. Άνοιξα τον υπολογιστή να χαζέψω στο ίντερνετ..και είδα πάλι κάτι διφορούμενα μηνύματα από διάφορους. Και σκέφτηκα "πότε θα σταματήσουν μερικοί άνθρωποι να το παίζουν ντίβες;". Μου ήρθε τότε η σοφή ρήση "Μερικοί άνθρωποι είναι σαν τις Κόκα-κόλες: αφρίζουν με το παραμικρό κούνημα" (την πατρότητα της ρήσης την διεκδικώ εγώ, και την μητρότητα μη σας πω! SHARKastic, τόσες Κόκα κόλες χτες με πείραξαν στον εγκέφαλο!), και κούνησα και εγώ το κεφάλι μου πάνω κάτω. Κάποιοι άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ, Drama Queens forever. Τσαντίζονται από μόνοι τους, ενώ αν κάποιος πρέπει να τσαντιστεί, αυτός είσαι εσύ!

Αποφάσισα να κλείσω λοιπόν τον υπολογιστή γιατί μόνο νεύρα μου έφερε...και άρχισα να διαβάζω (ξανά). Από τις 60 σελίδες που έβγαλα με το ζόρι, κράτησα τα εξής:
-Υπήρχε άνθρωπος με το όνομα Κουζινερύ. Πάλι καλά που δεν τον έλεγαν Κεφαλογραβιέρ (α)
-Έναν άλλο τον αποκαλούσαν Segniore Ψαλύδα.
-Ο Έλγιν έκανε 14 παιδιά.

Συνήθως διαβάζω καλά, αλλά σήμερα (εκτός από την ονειροπόληση λόγω ονείρου) είχαμε και μαστόρους στο σπίτι (την τύχη μου, μια μέρα έχω και εγώ ελεύθερη και ήρθαν ντριγκι ντραγκα ντριγκι ντρουγκα με τα τρυπάνια τους...να φύγετε, να πάτε αλλού! -Ε Chica??-). Με βλέπει λοιπόν ένας από τους κυρίους που διάβαζα (για ξεκάρφωμα το έκανα, μη νομίζετε) και μου λέει "Τι τάξη πας;". Γελάω..."Δεν πάω". Πόσα χρόνια είχαν να με ρωτήσουν αυτό το πράγμα ούτε που θυμάμαι!...

Μετά από αυτή την ερώτηση νοκ άουτ, είπα να ανοίξω ξανά τον υπολογιστή να δω μήπως συνέβη τίποτα. Τι το' θελα; Τσατάλια τα νεύρα με τον Jack the Ripper της σχολής (aka τον καθηγητή αντερο-ψυχο βγάλτη, στυλοβάτη της σχολής, και εικόνα με βελάκια στον τοίχο των φοιτητών)...

Μπήκα και facebook..."Ανακάλυψε το επίπεδο αλκοόλ στο αίμα σου / Συνδρομητική υπηρεσία 4Ε/εβδομάδα" Δηλαδή, για να καταλάβω, θα τους στέλνω κάθε βδομάδα το αίμα μου και θα το εξετάζουν για 4Ε? Και τα αποτελέσματα θα τα στέλνουν με SMS?
"Επίπεδο αλκοόλ 40 mg/κάτι. Κόψε τις μαλακίες που πίνεις κάθε μέρα."
Not bad. Not bad. Θέλω επίσης και ένα τεστ για επίπεδο φερορμόνων. Πλησιάζει και καλοκαίρι, να μην ξέρουμε τι μας γίνεται;

Μιας και τα λέω όλα τώρα, να σας πω και για τον τυπικό ΛΟΛοστεφανή, τον οποίο είχα την τιμή να συναντήσω χτες στο λεωφορείο.

Τρίτη μεσημέρι. Ζέστη. Πήχτρα. Μπαίνει μια...κυρία...σπρώχνει, γκρινιάζει, καπαρώνει μια θέση, και μας αφήνει ήσυχους. Εγώ κατάλαβα ότι σε κάποιον πάγκο της λαϊκής ξέχασε τον εγκέφαλό της, αλλά είπα να μη μιλήσω για να μην προκαλέσω πανικό (sic). (Btw, δεν ξέρω τι σημαίνει sic αλλά μου αρέσει να το βάζω. Είναι πολύ sic.) Μετά από κάποια ώρα, φτάνει η στιγμή να κατέβει. Σηκώνεται λοιπόν, παίρνει τα ψώνια της, κατευθύνεται προς την πόρτα, και λέει στον οδηγό: "Έχετε καταλάβει ότι κουβαλάτε ανθρώπους; Τι πηγαίνετε πέρα δώθε όλη την ώρα, θα μας σκοτώσετε!" (το ότι ο δήμαρχος είναι αδιάφορος και ο δρόμος είναι γεμάτος λακκούβες, το περνάμε στο ντούκου, ε; Για όλα φταίει ο οδηγός.) Ο καημένος ο άνθρωπος δεν της είπε τίποτα (βέβαια, αμέσως εμφανίστηκαν και συνήγοροι υπεράσπισης, κλασικά πράγματα.) Για να καταλάβετε γιατί τη λέω ΛΟΛοστεφανή...είναι από τους ανθρώπους που θα κατέβαινε στο μετρό και θα χτυπούσε το τζαμάκι του οδηγού για να του ζητήσει να πάει πιο αργά επειδή ζαλίζεται. Ναι. Κοινώς βλαμμένη.

Αλλά η κιουρία από πάνω είναι το κλασικό δείγμα ΛΟΛοστεφανή. Οι χειρότεροι είναι τα κρυφά ποτάμια που στο παίζουν φυσιολογικοί, και μια μέρα..τσουπ!...τρώνε μια φλασιά και σου γυρίζουν τον κόσμο ανάποδα. Εσύ κάθεσαι ήρεμα στη γωνίτσα σου, και ξαφνικά βρίσκεσαι ένοχος για εγκλήματα που ούτε ήξερες ότι υπήρχαν στον ποινικό νόμο των σχέσεων. Ε ακούστε κύριοι/κυρίες ΛΟΛοστεφανήδες...εγώ Κόκα Κόλα ΔΕΝ ΠΙΝΩ!


Σας χαρίζω ένα video με τον αγαπημένο μου ΛΟΛοστεφανή:

Η μέρα έχει ακόμα 8 ώρες...τι άλλο θα γίνει, τι άλλο θα γίνει!

PS: Μη νομίζετε ότι δεν έχω να σας πω κι άλλα. Απλά κουράστηκα. Αν κοιμηθώ, λέτε να ξαναδω το υπέροχο όνειρο;;

PS2: Συγνώμη για τις ασυναρτησίες!

PS3: Ευχαριστώ πάρα πολύ όσους έχουν γραφτεί στη Θανατική Ποινή. Να'στε καλά παιδιά! Ε εννοώ...όχι να μην κάνετε "αταξίες" (χεχε, not sic), αλλά να είστε καλά. Έλεος πια με τα ελληνικά!

~Carina