Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

Drama Queen

Δύσκολη μέρα η Δευτέρα...καιρό έχω να ανεβάσω κείμενο...χάρηκα που οι συν-καμμένοι θυμήθηκαν ότι υπάρχει blog...και λέω να κάνω και εγώ μια αναρτησούλα, έτσι για να μου φύγει το άχτι!

Σήμερα λοιπόν καλά μου παιδιά, θα σας μιλήσω για τους Drama Queens. Ανέβασα το πρωί μια ανάρτηση σε φιλικό blog (Όταν κάτι έχεις να πεις) για τις 10 κατηγορίες των πιο ενοχλητικών ανθρώπων, και φυσικά δεν παρέλειψα τους αγαπητούς γκρινιάρηδες. Επειδή όμως όλοι κρύβουμε μέσα μας ένα μπλε στρουμφάκι με άγριες διαθέσεις και είμαστε έτοιμοι να γκρινιάξουμε ανά πάσα στιγμή, πιστεύω ότι πρέπει να αφιερώσω μια ανάρτηση μόνο σε αυτούς!

Μια διευκρίνηση...λέω Drama Queen γιατί όπως όλοι ξέρουμε, μπορεί ο βασιλιάς να είναι ο αρχηγός του κράτους, αλλά τις αποφάσεις τις παίρνει η βασίλισσα. Για να μην αναφέρω ότι η μεγαλύτερη μοναρχία που υπάρχει στην Ευρώπη διοικείται από μια γυναίκα.


Τι είναι λοιπόν οι Drama Queens?

Οι Drama Queens είναι άνθρωποι που γκρινιάζουν. Που βρίσκουν πάντα κάτι αρνητικό να πούνε. Όλα είναι δυνητικά αντικείμενα γκρίνιας, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο.


Πώς θα ξεχωρίσετε έναν original Drama Queen?

-Από το ύφος. Έχει το χαρακτηριστικό look "μου έχουν βάλει βρασμένο σέλινο κάτω από τη μύτη μου και ξέρετε όλοι πόσο βρωμάει", το οποίο συνοδεύεται από σφιγμένα φρύδια, και σουφρωμένα χείλη.

-Οι πρώτες του/της λέξεις προμηνύουν ένα κύμα γκρίνιας. "Είμαι χάλια/πτώμα/τα νεύρα μου τσατάλια/Δεν αντέχω άλλο/Μου τη δίνουν όλοι/όλα/Δεν την παλεύω καθόλου/Χάλια η μέρα σήμερα/Όλα σκατά μου πάνε" κλπ. Η εισαγωγή σε προετοιμάζει για τον μονόλογο που θα ακολουθήσει.

-Ο/Η Drama Queen μονοπωλεί τη συζήτηση. Θεωρεί ότι πάντα η δική του/της κατάσταση είναι η χειρότερη ακόμα και αν γύρω του/της έχει εξαπλωθεί η νόσος των γουρουνιών, των κοτόπουλων, και των ασβών, και πέφτουν κάτω οι άνθρωποι όπως τα μήλα στο κεφάλι του Νεύτωνα.

-Λόγω του παραπάνω χαρακτηριστικού, είναι μάταιο να προσπαθήσει κάποιος να τους εξηγήσει ότι τίποτα δεν είναι τόσο τραγικό όσο το περιγράφουν. Αν προσπαθήσει παρ'όλα αυτά κάποιος αφελής, το μόνο που θα ακούσει είναι "Καλά καλά, έξω απ'το χορό όλοι καλά χορεύουν".

-Ο/Η Drama Queen δεν έχει φίλους. Γιατί όσο υπομονετικός και να είσαι, τόση γκρίνια δεν την αντέχεις με τίποτα, ούτε με 3 Lexotanil. Ακόμα και ο Bob Σφουγγαράκης να είσαι, θα την κάνεις με ελαφρά πηδηματάκια (ή τρία μακροβούτια αν όντως είσαι ένα κίτρινο gay σφουγγάρι).

-Ο/Η Drama Queen κάνει τον Καλαμάρη να δείχνει ένα γλυκό πλασματάκι του βυθού, και τον Γκρινιάρη ένα συμπαθητικό μπλε νανάκι με ωραίες καλτσούλες.

-Αν δεις ποτέ παραπάνω από δύο Drama Queens μαζί, να τραβήξεις μια φωτογραφία και να τη στείλεις στο National Geographic για να το καταχωρήσουν ως νέο είδος. Τρεις ή περισσότεροι Drama Queens δε μπορούν να συνυπάρξουν γιατί πολύ απλά δε θα συμφωνήσουν ποτέ για το ποιος θα πρωτογκρινιάξει. For the record, η συζήτηση θα πήγαινε κάπως έτσι:
"Είμαι χάλια. Τι να σας πρωτοπώ...Στη δουλειά κάποιος πάτησε το καλώδιο και έκλεισε ο υπολογιστής μου!"
"Αυτό δεν είναι τίποτα! Κάποιος έριξε σάλτσα μπάρμπεκιου στο πληκτρολόγιό μου και μετά κολλούσαν τα χέρια μου."
"Μα καλά, καταστροφή το λέτε εσείς αυτό; Εμένα κάποιος πέταξε το κολατσιό μου..." και πάει λέγοντας. Για γέλια...και για κλάματα.

-Δεν υπάρχει γιατρειά για τον/την Drama Queen. Αν κάποιος γεννηθεί γκρινιάρης, ό,τι και να κάνει, δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Και ανάποδα να τον κρεμάσεις από ένα δέντρο και να τον χτυπάς με μια σκούπα, θα συνεχίσει να μιλάει και να γκρινιάζει, με ενδιάμεσες κραυγές πόνου. Συνιστώ να μην το δοκιμάσετε γιατί μετά θα γκρινιάζει μια ζωή γι'αυτή την εμπειρία.


Τι να κάνετε αν βρεθείτε με έναν/μια Drama Queen;

-Να φύγετε γρήγορα όσο προλαβαίνετε.

-Να αρχίσετε να γκρινιάζετε πριν από εκείνους. Σίγουρα δε θα το περιμένουν.

-Να βάλετε τις φωνές και να αρχίσετε να φωνάζετε "Drama Queen Alert, Drama Queen Alert, DQA, DQA!!!" Αν δεν πιάσει, φωνάξτε πυρκαγιά.

-Αν περνάτε μια δύσκολη μέρα, ο καλός Θεούλης είπε να σας ανταμείψει με το να σας στείλει αυτόν/ην τον/την Drama Queen στο δρόμο σας. Καιρός να ξεσπάσετε και να πείτε ό,τι σας ενοχλεί στη ζωή σας, στη ζωή των άλλων, στη δουλειά σας, στον καιρό, στην φάτσα των Drama Queens. Ήρθε η ώρα να τους βάλετε τις φωνές και να τους πείτε να ξεκολλήσουν επιτέλους από τη μίζερη ζωή τους και να δουν ότι με την γκρίνια δεν πάνε πουθενά. Γενικά, αυτή είναι η ιδανική περίπτωση να ξεσπάσετε και να βγάλετε τα απωθημένα σας!


Πώς να μη γίνετε Drama Queens:

-Όπως είπα, Drama Queen γεννιέται κάποιος, δε γίνεται. Στην ατυχή περίπτωση όμως που καταλήξετε έτσι, ζητήστε από τους φίλους σας να σας βάλουν τις φωνές, να σας πετάξουν μαξιλάρια, να σας ξεματιάσουν, και να σας πουν ότι σας κάνουν έξωση, έτσι για να σας συνεφέρουν. Αν τίποτα από αυτά δεν βοηθήσει...η κατάστασή σας είναι αγιάτρευτη. Λυπάμαι πολύ που σας το λέω. Μην αρχίσετε την γκρίνια τώρα!


Φυσικά όλα τα παραπάνω είναι τραβηγμένα από τα αυτιά...ως ένα βαθμό! Πάντα υπάρχουν οι υπερβολικοί που βγάζουν το όνομα στους υπόλοιπους, και πάντα υπάρχουν οι Οσιομάρτυρες που κάνουν εμάς τους κουρασμένους ανθρώπους να φαινόμαστε τραγικά σπαστικοί. Αν παρ'όλα αυτά τα παραπάνω σας θυμίζουν κάτι, σας προτείνω να κοιτάξετε το διπλανό σας και να αναρωτηθείτε..."Is s/he a Drama Queen?"


Καλή εβδομάδα!

~Carina

11 σχόλια:

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Δεν υπάρχει καμία υπερβολή σε όλα αυτά που ανέφερες στην ανάρτησή σου πίστεψέ με!!! Υπάρχει στη ζωή μου χειρότερος άνθρωπος από αυτόν που αναφέρεις εκεί και κοντεύω να πάρω τα βουνά.... και δεν γίνεται και να τον ξεφορτωθώ.... Ούτε οι ωτοασπίδες βοηθάνε, ούτε οι φωνές.....
Ωχ τείνω να γίνω και γω σαν εκείνη... Σόρρυ!!! Τουλάχιστον όταν πάω σπίτι υπάρχει ένας άνθρωπος εκεί που με περιμένει με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη και με κάνει να χαμογελάω και γω!!! Καλό βράδυ!

Sunshine είπε...

χαχαχαχαχαχ!!!Το διαβαζα και πεθανα στο γελιο...ασε εχω δει πολυ πολυ χειροτερα!!!

Flonsavardu είπε...

έλα ρε συ καρίνα! και εγώ νόμιζα πως ήμουν αυθεντική γκρινιάρα, αλλά δεν κάνω σχεδόν τίποτα απ' όλα αυτά που λες! η μαμά μου πάντως πληροί όλες τις προυποθέσεις σου! :)

Daizy είπε...

Κι εγώ νόμιζα πως είμαι γκρινιάρα,αλλά μάλλον υπάρχουν και χειρότερα!

Καλά,όλες οι μαμάδες νομίζω πληρούν αυτές τις προυποθέσεις!Χαχα.. :p

ΑΝΝΑ είπε...

Λοιπόν να μια νέα έννοια την οποία σε παρακαλώ να με αφήσεις να χρησιμοποιώ και να αναλύω λέγοντας πάντα ποιος μου έδωε τα φώτα του....

Να σαι καλά... εκτύπωση θα βγάλω...

K@terin@ είπε...

carina δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ τους βαριέμαι αυτούς τους ανθρώπους ...
όταν τους πετυχαίνω , γιατί για να είμαι ειλικρινής πολύ κοντά μου δεν έχω τέτοιους και δεν προλάβω να αλλάξω δρόμο , απλά ακούω την γκρίνια τους για το πόσο πολύ τρέχουν και δεν προλαβαίνουν , δεν τουσ λέω τπτ απο τα νέα μου γιατί απο την γκρίνια δεν προλαβαίνεις και τελειώνει η υπόθεση !

γυάλινο δάκρυ είπε...

Υπάρχουν και κατηγορίες γκρινιάρηδων. Μία απ'αυτές είναι η χαριτωμένη γκρίνια για πλάκα. Δεν ξέρω να καταλαβαίνεις τι εννοώ, αλλά αυτού του είδους η γκρίνια δεν είναι εκνευριστική-ίσως επειδή δεν κρατάει αιώνια, είναι αστεία και προκαλεί στους γύρω κύματα γέλωτος.
Οι drama queen φημίζονται και για άλλα, όπως ο εγωισμός τους που τους κάνει να πιστεύουν πως μόνο σε αυτούς συμβαίνουν εκνευριστικά και δύσκολα πράγματα και ότι τα δικά τους είναι τα σημαντικότερα. Και θέλουν οι άλλοι να ασχολούνται συνεχώς μαζί τους. Είναι δηλαδή ανασφαλείς και ψωνάρες. Με κάτι τέτοια άτομα δεν προλαβαίνεις να πεις κουβέντα, γιατί σε βάζουν κάτω και αρχίζουν το παραλήρημα για ό,τι μπορείς να φανταστείς. Όχι βέβαια πως θα ενδιαφέρονταν να ακούσουν και τίποτα δικό σου.. Πάντως για να σου πω την αλήθεια και με αυτούς γελάω πολύ. Να σου πω ένα παράδειγμα. Ένας φίλος μου είναι ακριβώς έτσι και περίμενε πώς και πώς να πάει τις σούπερ διακοπές που είχε κανονίσει με τα σούπερ άτομα στο σούπερ μέρος, μετά από ανελέητη γκρίνια σε βαθμό Oscar για τα πάντα στην καθημερινότητά του. Όταν πήγε διακοπές πιστεύαμε ότι θα ηρεμήσει λιγάκι. Αντ'αυτού μας έπαιρνε κάθε 2 ώρες τηλέφωνο και κλαιγόταν γιατί τα σούπερ ήταν τελικά ξενέρωτοι, το σούπερ μέρος ήταν χάλια και ζούσε ένα δράμα και περίμενε πώς και πώς να επιστρέψει στο σπιτάκι του. Είναι να μη γελάς μετά;

Fri είπε...

Καλά τα λες Carina,

αυτοί οι τύποι, τους χαρακτηρίσεις είτε για γέλια είτε για κλάμματα, μόνο να με κάνουν να τρέχω μακριά μπορούν! Αυτό με το να ξεσπάσω πάνω τους δεν έχω ποτέ δοκιμάσει, αλλά δεν είναι και κακή ιδέα ;)

Με έκανες και γέλασα με την ανάρτησ σου...

Little Hope Flags είπε...

stavroulazerva: Και εγώ που νόμιζα ότι υπερέβαλα! Πάλι καλά που δεν έχεις τέτοιο άνθρωπο μέσα στο σπίτι σου...αυτό δεν θα το άντεχες με τίποτα!

Sunshine: Κοίτα να δεις που τελικά οι Drama Queens που ξέρω εγώ είναι αθώες περιστέρες!...

Flonsavardu: Συγνώμη που σου χαλάω την ψευδαίσθηση...μάλλον πρέπει να βγάλεις το γκρινιάρα από το βιογραφικό σου! Χεχε

Daizy: Οι μαμάδες όμως παίρνουν άφεση αμαρτιών γιατί τους βγήκε το λάδι να μας κουβαλάνε 9 μήνες, και να μας μεγαλώσουν 20 τόσα χρόνια οπότε πιστεύω ότι μπορούν να γκρινιάζουν...σε λογικά πλαίσια! :p

BOUBOU: Γλυκειά μου ελεύθερα! Άλλωστε έχω πάρει την ατάκα με τις μέλισσες οπότε είναι όλα copyright free! :p
Τελικά τη μέλισσα ακόμα την κρατάνε, ε; Έχω να δω άνοιξη στην Αθήνα πολύ καιρό...

K@terin@: Έχεις δοκιμάσει να το παίξεις η δίδυμη μέχρι πρότινος χαμένη αδερφή σου; Μπορεί να το πιστέψουν, ποτέ δεν ξέρεις!

γυάλινο δάκρυ: Νομίζω ότι βρήκαμε πού ανήκει η Flo! ;)
Αχαχα τώρα αν πω "καλά να πάθει" θα γίνω κακιά; Αλλά έτσι είναι...όταν μιλάς πολύ για κάτι και το παίζεις έξυπνος, γυρίζει μπούμερανγκ! Κλασσικά πράγματα!
Μέχρι ένα σημείο γελάς...αλλά όταν έχεις το μπιριμπιρι πάνω από το κεφάλι σου συνέχεια είναι να μην γίνεις Jack the Ripper??

Fri: Για δοκίμασέ του να μου πεις πως πάει! Μια original Drama Queen έχω γνωρίσει αλλά σταματήσαμε να μιλάμε εν μέρει γιατί μου είχε σπάσει τα νεύρα, οπότε δεν πρόλαβα να δοκιμάσω τη θεωρία μου!

Ευχαριστώ που διαβάσατε το μακρυνάρι μου! Επιτέλους έκανα μια ανάρτηση χωρίς να γκρινιάξω για τον εαυτό μου! :p

Καλό βράδυ σε όλους!!

Eleni Dafnidi είπε...

Για πρώτη φορά, (και πιθανότατα για τελευταία), γέλασα τόσο πολύ με μία Drama queen.
Τέτοια άτομα σε κάνουν να μετανιώνεις που δεν ξεκίνησες σκοποβολή στα 18...

Little Hope Flags είπε...

Eleni Dafnidi: Ποτέ δεν είναι αργά...αλλά υπάρχουν και πιο ειρηνικές λύσεις...ένα μπαζούκα ας πούμε θα την έκανε τη δουλειά!
Εντάξει όχι...μάθε Tae Kwo Do και θα έχεις το κεφάλι σου ήσυχο!