Η αγαπητή Flonsavardu με κάλεσε σε ένα μικρό blog-ικό παιχνίδι (ευχαριστώ ξανά!). Υποτίθεται ότι πρέπει να γράψω πέντε πράγματα που με εκνευρίζουν, και στη συνέχεια να καλέσω και άλλους...
Στην αρχή, δε μπορούσα να σκεφτώ πέντε πράγματα που με εκνευρίζουν. Μετά, δε μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι όσα με εκνευρίζουν. Μήπως τελικά η ζωή είναι ένα σύνολο εκνευρισμών με μικρές στιγμές αναλαμπής, γνωστές και ως αδιαφορία, και στην καλύτερη των περιπτώσεων, ευχαρίστηση;.....
Πφ. Μου τη δίνει η φιλοσοφία!
On-topic λοιπόν...:
1. Με εκνευρίζουν τα ψώνια. Δεν ξέρω πώς να το πω αλλιώς. Τα άτομα που νομίζουν ότι είναι τέλεια. Οι πιο όμορφοι, οι πιο έξυπνοι, οι αλάνθαστοι, τα τέλεια πλάσματα της θείας δημιουργίας. Θέλω να τους ξεριζώσω τα νύχια μέχρι να παραδεχτούν την κατώτερη ανθρώπινη φύση τους, αν και ξέρω ότι κατά βάθος, είναι τόσο δειλοί και ποταποί που θα υποκύψουν με το πρώτο άγγιμα της λαβίδας. Δεν αντέχω τα ψώνια. Και το χειρότερο είναι ότι βρίσκονται παντού. Χειρότερα και από τα Jumbo. Όπου και να κοιτάξεις, υπάρχει ένα ψώνιο. Σαν τις κατσαρίδες, εξαπλώνονται σαν επιδημία. Ελπίζω να μην είναι κολλητική τουλάχιστον.
2. Σε συνέχεια του προηγούμενου...με εκνευρίζουν οι ξερόλες. Οι μικρές φορητές ψευδο-εγκυκλοπαίδειες. Οι άπειρες Ερμιόνες που θα επιβίωναν μέχρι τον τελευταίο γύρο του Fatus Olus. Οι βλαμμένοι που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα. Από τα βαθύτερα ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης (να ζει κανείς ή να μην ζει; Στη δική σου περίπτωση, να μη ζει) μέχρι τον καλύτερο τρόπο να κάνεις το Promenade A στο τανγκό. Σου λέω εγώ πώς να περπατάς που πας σαν χελώνα με έγκαυμα; Μη μου κάνεις υποδείξεις αν θες το κεφάλι σου να μείνει στη θέση του! Δε μπορώ τους ξερόλες. Ακόμα και εμείς, οι κοινοί θνητοί, ξέρουμε πότε να κατεβάσουμε το χέρι και να βγάλουμε το σκασμό, πριν αρχίσει να αφρίζει ο διπλανός μας. Εσείς γιατί δεν το ξέρετε αφού ξέρετε όλα τα άλλα;
3. Με εκνευρίζουν οι πάσης φύσεως στραβομουτσουνιασμένοι και ενοχλητικοί. Αν σου χαρίσω ένα χαμόγελό μου μέσα σε ένα ασφυκτικό λεωφορείο, θέλω να ανταπαντήσεις και να δεχτείς ότι μοιραζόμαστε την ίδια μιζέρια αλλά μπορούμε να είμαστε έστω και λίγο αισιόδοξοι. Αν με κοιτάς με αυτό το βλέμμα του μοχθηρού ταύρου, και ρυτίδες κάνεις, και μου χαλάς και τη δική μου τη διάθεση. Κανείς ποτέ δεν πέθανε από ένα χαμόγελο. Ίσως.
Όσο για τους ενοχλητικούς...κάποιος από το γένος τους δε θα τη γλιτώσει μια μέρα και θα βρεθεί στο διάστημα να κάνει παρέα στο Μάρκο, τη χαμένη μαϊμού (μη ρωτήσετε, είναι μια χαζοδιαφήμιση που μου εμφανίζεται συνεχώς στο facebook). Όλοι μπορούμε να είμαστε ενοχλητικοί και κυρίως εγώ που έχω και δυνατή φωνή. Έχω και μια κραυγή στο κινητό μου. Θα σου άρεσε να χτυπήσει ακριβώς δίπλα στο αυτί σου; Δε νομίζω. Ούτε και το τύμπανό σου το πιστεύει.
4. Με εκνευρίζουν τα σχέδια που ακυρώνονται. Ή μάλλον, εκνευρίζομαι όταν ακυρώνονται σχέδια, να είμαστε και σωστοί. Ομολογώ ότι είναι φορές που κάνω υποσυνείδητες προσευχές να ακυρωθεί ο καφές γιατί βαριέμαι και προτιμώ να δω σε επανάληψη το America's Next Top Model, από το να ντυθώ, να βαφτώ, να βάλω τακούνια και να βγω. Και άντε να περιμένεις στη στάση, να κατέβεις στο κέντρο...και μετά, όπου σε βγάλει ο δρόμος. Εντάξει, ναι, είναι φορές που εγώ διοχέτευσα την ενέργειά μου για την ακύρωση ενός σχεδίου. Αλλά δεν το αναγνωρίζω στους άλλους να κανονίζουμε κάτι από καιρό και τελευταία στιγμή να μη γίνει. Γιατί συνήθως γίνεται για λόγους χαρτιού τουαλέτας. Δεν πρόλαβα να ισιώσω τα μαλλιά μου, και δεν ξέρω τι άλλο. Δε θέλω να ακυρώνονται σχέδια! Να μου έχει βγει εμένα το λάδι να συντονίσω παρέα 7 ατόμων, και ξαφνικά ο ένας να πάει στην Λίμα, ο άλλος στον νυχοκόπτη, ο τρίτος να πρέπει να δει τον εικοστό τρίτο ξάδερφό του που ήρθε από την Αμερική μετά από 27 χρόνια (το καμάρι της οικογένειας. Ούτε θυμόντουσαν ότι υπήρχε αλλά αν έχει φέρει καλά δώρα, αυτά ξεχνιούνται), και πάει λέγοντας. Συγνώμη, αλλά ηλίθια είμαι εγώ να σκίζομαι να οργανώσω μια έξοδο; Μην απαντήσετε. Και μετά έχουν την απαίτηση να είμαι εγώ συνεχώς διαθέσιμη. Συγνώμη fellas, έχω ραντεβού με την μπανιέρα μου.
5. Με εκνευρίζουν οι κλίκες. Δε μπορώ τα ψουψουψου, τα πισώπλατα μαχαιρώματα, την υποκρισία. Δε μπορείς να είσαι φίλος με όλους, αλλά είναι λογικό να ανταλλάσεις ματιές-μαχαιριές από την άλλη άκρη της αίθουσας με κάποιον επειδή δε σε κάλεσε στο πάρτυ του; Σκασίλα σου μεγάλη! Δε μου αρέσει να μπαίνω σε ένα χώρο και να νιώθω αμέσως μια εχθρικότητα στον αέρα, τόσο χειροπιαστή που μπορείς να την ζυμώσεις και να την κάνεις τυροπιτάκια, να κάτσουν στο λαιμό των εχθρών σου. ("Τους εχθρούς σου να τους επιλέγεις πιο προσεκτικά από τους φίλους σου"-ή κάτι τέτοιο είχε πει ο Oscar Wilde). Αρνούμαι 20 χρονών σχεδόν άτομο, να φέρομαι σαν επίτιμο μέλος του νηπιαγωγείου. Σταμάτα να με κουτσομπολεύεις. Σε ακούω. Σε βλέπω πως με κοιτάς. Μην με υποτιμάς. Ξέρω και εγώ να σε θάψω αλλά δεν το κάνω. Γιατί εγώ και η "κλίκα" μου προτιμάμε να συζητάμε για χιτσκοκικές ταινίες από το να βγάζουμε τα άπλυτά σου στη φόρα. Αυτό το καταφέρνεις και μόνος σου μια χαρά. Έτσι δεν είναι;
Μετά από τις πέντε συγκλονιστικές αυτές αλήθειες, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι με εκνευρίζει γενικά το ανθρώπινο γένος. Ακόμα και τα ενοχλητικά περιστέρια με το τεράστιο σώμα και το μικρό μυαλό με κάνουν να νιώθω περισσότερες τύψεις αν τα κλοτσήσω απ'ότι αν κλοτσήσω έναν άνθρωπο. Τα καημένα, είναι ανυπεράσπιστα απέναντι στη δική μας καταστροφική μανία. Τέλος. Το αποφάσισα. Από εδώ και πέρα, θα αρχίσω να κλοτσάω, να πατάω, και οτιδήποτε σχετικό όχι επίπονο αλλά αρκετά εκνευριστικό. Έτσι για να μάθουν οι άνθρωποι!
Καλώ στο παιχνίδι με τη σειρά μου τους συν-γραφείς του blog, SHARKastic και Sunshine, όπως και τους ChicaGriega, Fri, και Χρήστο.
Φυσικά, όποιος άλλος θέλει, μπορεί να συμμετέχει! Τα ονόματα διαλεγμένα from the top of my head!
~Carina
Στην αρχή, δε μπορούσα να σκεφτώ πέντε πράγματα που με εκνευρίζουν. Μετά, δε μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι όσα με εκνευρίζουν. Μήπως τελικά η ζωή είναι ένα σύνολο εκνευρισμών με μικρές στιγμές αναλαμπής, γνωστές και ως αδιαφορία, και στην καλύτερη των περιπτώσεων, ευχαρίστηση;.....
Πφ. Μου τη δίνει η φιλοσοφία!
On-topic λοιπόν...:
1. Με εκνευρίζουν τα ψώνια. Δεν ξέρω πώς να το πω αλλιώς. Τα άτομα που νομίζουν ότι είναι τέλεια. Οι πιο όμορφοι, οι πιο έξυπνοι, οι αλάνθαστοι, τα τέλεια πλάσματα της θείας δημιουργίας. Θέλω να τους ξεριζώσω τα νύχια μέχρι να παραδεχτούν την κατώτερη ανθρώπινη φύση τους, αν και ξέρω ότι κατά βάθος, είναι τόσο δειλοί και ποταποί που θα υποκύψουν με το πρώτο άγγιμα της λαβίδας. Δεν αντέχω τα ψώνια. Και το χειρότερο είναι ότι βρίσκονται παντού. Χειρότερα και από τα Jumbo. Όπου και να κοιτάξεις, υπάρχει ένα ψώνιο. Σαν τις κατσαρίδες, εξαπλώνονται σαν επιδημία. Ελπίζω να μην είναι κολλητική τουλάχιστον.
2. Σε συνέχεια του προηγούμενου...με εκνευρίζουν οι ξερόλες. Οι μικρές φορητές ψευδο-εγκυκλοπαίδειες. Οι άπειρες Ερμιόνες που θα επιβίωναν μέχρι τον τελευταίο γύρο του Fatus Olus. Οι βλαμμένοι που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα. Από τα βαθύτερα ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης (να ζει κανείς ή να μην ζει; Στη δική σου περίπτωση, να μη ζει) μέχρι τον καλύτερο τρόπο να κάνεις το Promenade A στο τανγκό. Σου λέω εγώ πώς να περπατάς που πας σαν χελώνα με έγκαυμα; Μη μου κάνεις υποδείξεις αν θες το κεφάλι σου να μείνει στη θέση του! Δε μπορώ τους ξερόλες. Ακόμα και εμείς, οι κοινοί θνητοί, ξέρουμε πότε να κατεβάσουμε το χέρι και να βγάλουμε το σκασμό, πριν αρχίσει να αφρίζει ο διπλανός μας. Εσείς γιατί δεν το ξέρετε αφού ξέρετε όλα τα άλλα;
3. Με εκνευρίζουν οι πάσης φύσεως στραβομουτσουνιασμένοι και ενοχλητικοί. Αν σου χαρίσω ένα χαμόγελό μου μέσα σε ένα ασφυκτικό λεωφορείο, θέλω να ανταπαντήσεις και να δεχτείς ότι μοιραζόμαστε την ίδια μιζέρια αλλά μπορούμε να είμαστε έστω και λίγο αισιόδοξοι. Αν με κοιτάς με αυτό το βλέμμα του μοχθηρού ταύρου, και ρυτίδες κάνεις, και μου χαλάς και τη δική μου τη διάθεση. Κανείς ποτέ δεν πέθανε από ένα χαμόγελο. Ίσως.
Όσο για τους ενοχλητικούς...κάποιος από το γένος τους δε θα τη γλιτώσει μια μέρα και θα βρεθεί στο διάστημα να κάνει παρέα στο Μάρκο, τη χαμένη μαϊμού (μη ρωτήσετε, είναι μια χαζοδιαφήμιση που μου εμφανίζεται συνεχώς στο facebook). Όλοι μπορούμε να είμαστε ενοχλητικοί και κυρίως εγώ που έχω και δυνατή φωνή. Έχω και μια κραυγή στο κινητό μου. Θα σου άρεσε να χτυπήσει ακριβώς δίπλα στο αυτί σου; Δε νομίζω. Ούτε και το τύμπανό σου το πιστεύει.
4. Με εκνευρίζουν τα σχέδια που ακυρώνονται. Ή μάλλον, εκνευρίζομαι όταν ακυρώνονται σχέδια, να είμαστε και σωστοί. Ομολογώ ότι είναι φορές που κάνω υποσυνείδητες προσευχές να ακυρωθεί ο καφές γιατί βαριέμαι και προτιμώ να δω σε επανάληψη το America's Next Top Model, από το να ντυθώ, να βαφτώ, να βάλω τακούνια και να βγω. Και άντε να περιμένεις στη στάση, να κατέβεις στο κέντρο...και μετά, όπου σε βγάλει ο δρόμος. Εντάξει, ναι, είναι φορές που εγώ διοχέτευσα την ενέργειά μου για την ακύρωση ενός σχεδίου. Αλλά δεν το αναγνωρίζω στους άλλους να κανονίζουμε κάτι από καιρό και τελευταία στιγμή να μη γίνει. Γιατί συνήθως γίνεται για λόγους χαρτιού τουαλέτας. Δεν πρόλαβα να ισιώσω τα μαλλιά μου, και δεν ξέρω τι άλλο. Δε θέλω να ακυρώνονται σχέδια! Να μου έχει βγει εμένα το λάδι να συντονίσω παρέα 7 ατόμων, και ξαφνικά ο ένας να πάει στην Λίμα, ο άλλος στον νυχοκόπτη, ο τρίτος να πρέπει να δει τον εικοστό τρίτο ξάδερφό του που ήρθε από την Αμερική μετά από 27 χρόνια (το καμάρι της οικογένειας. Ούτε θυμόντουσαν ότι υπήρχε αλλά αν έχει φέρει καλά δώρα, αυτά ξεχνιούνται), και πάει λέγοντας. Συγνώμη, αλλά ηλίθια είμαι εγώ να σκίζομαι να οργανώσω μια έξοδο; Μην απαντήσετε. Και μετά έχουν την απαίτηση να είμαι εγώ συνεχώς διαθέσιμη. Συγνώμη fellas, έχω ραντεβού με την μπανιέρα μου.
5. Με εκνευρίζουν οι κλίκες. Δε μπορώ τα ψουψουψου, τα πισώπλατα μαχαιρώματα, την υποκρισία. Δε μπορείς να είσαι φίλος με όλους, αλλά είναι λογικό να ανταλλάσεις ματιές-μαχαιριές από την άλλη άκρη της αίθουσας με κάποιον επειδή δε σε κάλεσε στο πάρτυ του; Σκασίλα σου μεγάλη! Δε μου αρέσει να μπαίνω σε ένα χώρο και να νιώθω αμέσως μια εχθρικότητα στον αέρα, τόσο χειροπιαστή που μπορείς να την ζυμώσεις και να την κάνεις τυροπιτάκια, να κάτσουν στο λαιμό των εχθρών σου. ("Τους εχθρούς σου να τους επιλέγεις πιο προσεκτικά από τους φίλους σου"-ή κάτι τέτοιο είχε πει ο Oscar Wilde). Αρνούμαι 20 χρονών σχεδόν άτομο, να φέρομαι σαν επίτιμο μέλος του νηπιαγωγείου. Σταμάτα να με κουτσομπολεύεις. Σε ακούω. Σε βλέπω πως με κοιτάς. Μην με υποτιμάς. Ξέρω και εγώ να σε θάψω αλλά δεν το κάνω. Γιατί εγώ και η "κλίκα" μου προτιμάμε να συζητάμε για χιτσκοκικές ταινίες από το να βγάζουμε τα άπλυτά σου στη φόρα. Αυτό το καταφέρνεις και μόνος σου μια χαρά. Έτσι δεν είναι;
Μετά από τις πέντε συγκλονιστικές αυτές αλήθειες, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι με εκνευρίζει γενικά το ανθρώπινο γένος. Ακόμα και τα ενοχλητικά περιστέρια με το τεράστιο σώμα και το μικρό μυαλό με κάνουν να νιώθω περισσότερες τύψεις αν τα κλοτσήσω απ'ότι αν κλοτσήσω έναν άνθρωπο. Τα καημένα, είναι ανυπεράσπιστα απέναντι στη δική μας καταστροφική μανία. Τέλος. Το αποφάσισα. Από εδώ και πέρα, θα αρχίσω να κλοτσάω, να πατάω, και οτιδήποτε σχετικό όχι επίπονο αλλά αρκετά εκνευριστικό. Έτσι για να μάθουν οι άνθρωποι!
Καλώ στο παιχνίδι με τη σειρά μου τους συν-γραφείς του blog, SHARKastic και Sunshine, όπως και τους ChicaGriega, Fri, και Χρήστο.
Φυσικά, όποιος άλλος θέλει, μπορεί να συμμετέχει! Τα ονόματα διαλεγμένα from the top of my head!
~Carina
15 σχόλια:
Μπορείς να δεις την απάντησή μου στο νέο μου μπλογκ: http://otankatiexeisnapeis.blogspot.com/
Επίσης σε καλώ να γίνεις και συ συγγραφέας του! Το μπλογκ με τις λίστες!!! Μόνο που πρέπει να μου ξαναπεις πως να σε προσθέσω!! χεχε
Μπήκα...και συμφωνώ απόλυτα με τη λίστα! Άντε να περιοριστείς μετά σε 5 μόνο πράγματα!
Θα σου στείλω μήνυμα να σου πω! :)
τα έχεις πάρει ελαφρώς με το ανθρώπινο είδος , έτσι ?
K@terin@: Όσο πατάει η γάτα, ή μάλλον, το περιστέρι...όχι παραπάνω! :p
Καλημέρα!
Carina,συμφωνώ σε όλα,ειδικά ως προς το 4 και 5.Μου τύχαινε πολλάκις στο παρελθόν να πρέπει εγώ να συντονίζω έξοδο 6+ ατόμων,όπου ο καθείς έφερνε όποιον ήξερε και δεν ήξερε για να βγάλει κοινωνικές υποχρεώσεις,να βρω πού θα πάμε,πώς θα πάμε,πού θ'αρέσει στους περισσότερους να πάμε...ΕΛΕΟΣ!Και φυσικά,όλα αυτά έπρεπε να τα κάνω εγώ λες και το'γραφα στο κούτελο!Κι αν κι εγώ σαν άνθρωπος κάποιες φορές τα'παιρνα στο κρανίο,ήμουν κι η ξινή κι η παραξενη!Αντε,εκνευρίστηκα πάλι!! :-p
Για μετανάστευσε στο δάσος σιγά-σιγά! Λιγότεροι άνθρωποι, περισσότερα δεντράκια, ίσως μπορέσεις να βρεις τη γαλήνη σου :)
p.s. Ευχαριστώ για την πρόσκληση, το σκέφτομαι λίγο και επανέρχομαι...
Ennoeitai oti ta psonia, oi kseroles, oi stravomoutsouniasmenoi, i akyrwsi sxediwn kai oi klikes einai apo ta pio ekneyristika pragmata!! :) eidika i prwti katigoria anthrwpwn einai o,ti xeirotero.. k eidika an syndyazontai me ti 2h katigoria!!!! ntouuuu.....!!!
Για το 2 ένα έχω να πω: ότι αυτοί που κάνουν ότι τα ξέρουν όλα, εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε!! :-Ρ
Και το 5 είναι εκνευριστικότατο και γενικώς έχεις δίκιο κι εμένα μου τη δίνουν οι άνθρωποι (μήπως δε θα έπρεπε να κάνουμε δημόσια τέτοιες δηλώσεις;!)
nice! το τρία και το τέσσερα με εκνεύριζε πιο παλιά, τώρα δεν μπορώ να πω ότι μπορεί να επηρεάσει την ψυχολογία μου ιδιαίτερα. εντάξει είναι απείρως σπαστικό το 4 βέβαια, ειδικά όταν έχεις μεγάλη παρέα και συνήθως σου πέφτει ο κλήρος να είσαι ο συντονιστής!
όσο για τις ψωνάρες- ξερόλες- κλίκες κουτσομπόλες, με διασκεδάζουν απίστευτα πολύ. είναι σαν τους μυθομανής. δεν θα ήξερα τι να έκανα αν δεν υπήρχαν στον κόσμο να με διασκεδάζουν! αν και έχω καιρό να πέσω σε καμιά ειδική περίπτωση... σαν να παρασοβάρεψε ο κόσμος. :(
Daizy: Έτσι είναι! Και να έχεις και άγχος αν θα αρέσει το μέρος σε όλους, γιατί πάντα υπάρχει ένας παράξενος στην παρέα που γκρινιάζει για το μέρος, τη θέση, το καλαμάκι του...! Ξεκόλλα Βρασίδααα!
Fri: Το έχω σκεφτεί, μη νομίζεις! Αλλά δεν τα πάω πολύ καλά με τα έντομα...και γενικά, δεν είμαι άνθρωπος της φύσης..αλλιώς θα σας έγραφα από καμιά σπηλιά κάπου στην Ελλάδα!
nek: Ντου, ουστ, και μακριά από εμάς! Φτου φτου φτου! Κρίμα να μην εξολοθρεύονται όπως τα βαμπίρ...με ένα παλούκι κατ'ευθείαν στο στόμα μπας και σταματήσουν να μιλάνε!
γυάλινο δάκρυ: Αυτό πιστεύω και εγώ. Αν τα ξέρεις όλα, δε νιώθεις την ανάγκη να κάνεις επίδειξη! ;)
Εεεεε...πάλι καλά που υπάρχει η ανωνυμία. *Γκουχου γκουχου*
Ν'αρχίσω να φοβάμαι;;
Flonsavardu: Θες να περάσεις μια βόλτα από τη σχολή μας, έτσι να θυμηθείς τα παλιά;; Έχουμε απ'όλα! Ξερόλες, ψώνια, ψευτο-φιλοσόφους, στραβομουτσουνιασμένους, κολλημένους...Μεγάλη ποικίλια και σε εκπληκτικές προσφορές! Στους δύο ο τρίτος δώρο! :p
Ελπίζω όλοι να καταφέρνετε να γελάτε παρ'όλες τις αντιξοότητες! Και να μην ενταχθείτε ποτέ σε καμία από αυτές τις κατηγορίες... ;)
Καληνύχτα!
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΥΝΟΛΟ ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΩΝ.ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΔΗΘΕΝ,ΟΙ ΞΕΡΟΛΕΣ,ΟΙ ΨΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ.
JK O SKPOUTZAKOS: Χαίρομαι που συμφωνείς και εσύ! :)
Καλημέρα!!
δυστυχώς δεν μπορώ να αποποιηθώ την τέλεια φύση μου...ή μάλλον σχεδόν τέλεια μέχρι να βγάλω και τα σιδεράκια...
και σε συμπαθούσα τόσο
Λασπολόγος: Το είπες και μόνος σου...σχεδόν τέλεια!! :P
{Και εσύ μ σιδεράκια; Ιιι!}
Carina γκρινιαρούλα. Πάντως σε ένα, δύο έχεις πράγματι πολύ δίκιο.
Δημοσίευση σχολίου