Το σάντουιτς των ηλιθίων

Όλη μέρα σήμερα χάζευα από εδώ και από εκεί, λίγο ίντερνετ, λίγο μουσική, λίγο τηλεόραση...είδα και τα ζώδια το πρωί από το εγκυρότερο κανάλι της ελληνικής τηλεόρασης (ονόματα δε λέμε), και επιβεβαιώθηκαν οι υποψίες μου για άλλη μια φορά, ότι δηλαδή είναι βλακείες όλα αυτά, και ότι κάθε μέρα τα ίδια λένε με άλλα λόγια. Πετάνε και έναν Κρόνο σε κάθε ζώδιο, βάλε και λίγο Άρη να γίνει πιο ενδιαφέρον, και σήμερα η μέρα σου θα είναι πολύ τυχερή σε αισθηματικά, επαγγελματικά, οικονομικά, και ό,τι άλλο λήγει σε -ικα. Αφού λοιπόν πήρα την ημερίσια δόση της αποβλάκωσής μου, ήθελα να γράψω ένα κείμενο στο blog τώρα που μπορώ. Πρώτη φορά από τότε που ανοίξαμε το mialampa, δεν είχα τι να γράψω! Ξεκίνησα ένα κείμενο...και το έσβησα...ξεκίνησα και δεύτερο...το έσβησα και αυτό...ε τρίτο και τυχερό! Έτσι;
{Επιστήμονες άνθρωποι δεν έχουμε προκαταλήψεις.}

Τελοσπάντων, γράφω το κείμενο τώρα και μου έρχονται διάφορα στο μυαλό. Μόλις πριν δύο μέρες ανακάλυψα πόσος κόσμος έχει blog και με έπιασε τσαντίλα που τόσο καιρό διάβαζα μόνο τις δικές μου βλακείες ξανά και ξανά, προσπαθώντας να με πείσω ότι λέω κάτι ενδιαφέρον. Ξεπερνάω όμως τα νεύρα μου...και με πιάνει παράπονο. Γιατί όλοι αυτοί οι ενδιαφέροντες και έξυπνοι άνθρωποι που έχουν blog να μην είναι και γνωστοί μου στην "κανονική" ζωή; Εγώ γιατί να πέφτω συνέχεια σε βλαμμένους, και να περιτριγυρίζομαι από ψώνια; ("Γιατί να είμαι το ζαμπόν σε ένα σάντουιτς ηλιθίων;") Μήπως όλοι οι σωστοί κρύβονται να μην τους κατασπαράξουν όλοι οι υπόλοιποι; Και γιατί πλειοψηφία να είναι πάντα οι χειρότεροι; Πότε έχεις δει αρκετά έτσι ώστε να ξέρεις ότι δε θα βρεις ποτέ έναν σωστό άνθρωπο να είσαι μαζί του; Ναι, ο ένας μου ξυνίζει, ο άλλος μου βρωμάει, αλλά εγώ φταίω που αντί για παγωτό μου δίνουν συνέχεια γρανίτα; Καλές οι λίγες θερμίδες, αλλά συγκρίνεται το ένα με το άλλο;

Και γιατί να μην μπορεί ο υπολογιστής μου να κάνει όσα δε θέλω να κάνω εγώ; Έξυπνο μηχάνημα, αλλά κάθεται όλη μέρα στο γραφείο μου και με κοιτάζει σαν χαζός, λες και εγώ ξέρω τι θέλω!

Ελπίζω να μην χιονίσει. Κρίμα είναι...ποιος αντέχει να κλειστεί στο σπίτι και έξω να έχει ψοφόκρυο; Άσε που αν χιονίσει, όλοι θα αποκλειστούν στα σπίτια τους και εγώ με ποιον θα παίξω χιονοπόλεμο; Συν το ότι μου αρέσει η βαβούρα της πόλης, και όταν χιονίζει, όλα σιωπούν. Ωραίο αν είσαι σε τρίτο στάδιο κατάθλιψης, αλλά εγώ έχω όρεξη για Allou Fun Park, και σουβλάκια, μιας που έρχεται και Τσικνοπέμπτη.

Τώρα που είπα και Τσικνοπέμπτη...τι είναι αυτό το πράγμα φέτος; Ούτε Χριστούγεννα κατάλαβα, ούτε Απόκριες...το καλοκαίρι περιμένω μόνο, και αυτό γιατί με κούρασε το κρύο! Ώρες-ώρες νιώθω λες και είμαι κουρδισμένη και πάω όπου με πάνε.

Άσχετο τώρα αυτό που θα πω αλλά είδα χτες το "Slumdog Millionaire". Να το δει όλοι, το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Τι Hollywood λένε κάποιοι...δείτε το και θα με θυμηθείτε! Και αν έχετε στο μυαλό σας τίποτα Bollywood, μόνο στα credits χορεύουν οι ηθοποιοί, αλλά ποιος τα βλέπει έτσι και αλλιώς; (Το γιατί χορεύουν δεν το κατάλαβα. Τόσο πολύ χάρηκαν που τελείωσε η ταινία; Τι να πει κανείς...)

Ελπίζω αν αντέξατε να φτάσετε μέχρι αυτό το σημείο να μην σκέφτεστε "πάει, μόλις έχασα άλλα 10 λεπτά από τη ζωή μου. Φτου!". Για να μην χάσετε και άλλα 10...και μιας και λέω ασυναρτησίες, έτσι για να πω κάτι, καλή συνέχεια σε όλους!

May the force be with you!

~Carina