Look at the average person

Βλέποντας όλες αυτές τις διαφημίσεις με το λόγκο “Δεν υπάρχει μέσος άνθρωπος”, άρχισα να σκέφτομαι κατά πόσο ο κόσμος μας είναι φτιαγμένος με βάση αυτόν τον αόρατο, άγνωστο αλλά πανταχού παρών μέσο άνθρωπο.

Πόσα πράγματα στον κόσμο μας είναι φτιαγμένα με βάση τα μέτρα του μέσου ανθρώπου;
Να μερικά από αυτά:

-τα ρούχα: Σπάνια θα βρεις ένα ρούχο που θα σου ταιριάζει “γάντι”.

-οι κάλτσες, τα εσώρουχα, τα γάντια, και τα καπέλα: Κεφάλα λένε αυτόν που δεν έχει το μέσο κεφάλι άλλωστε.

-τα καθίσματα στο αυτοκίνητο, στις συγκοινωνίες (...), στα θέατρα, τον κινηματογράφο...: Κάτι πρέπει να γίνει πια, ειδικά στα ΜΜΜ. Ρωτήστε τους μη μέσους να σας πουν...

-το πληκτρολόγιο του υπολογιστή

-τα παπούτσια: Αν μη τι άλλο, εδώ υπάρχει και το μισό.

-το (πράσινο) σαπούνι: Εξάλλου, μικρά σαπουνάκια δίνουν μόνο τα ξενοδοχεία...

-τα μολύβια, τα στυλό, οι μαρκαδόροι...

-τα βιβλία: Πολύ λίγες εκδόσεις έχουν το μέγεθος εγκυκλοπαίδειας.

-οι πόρτες

-οι τουαλέτες

-οι νιπτήρες

-τα μικρά μπουκαλάκια νερού: Είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να έχουν αρκετό νερό για να ξεδιψάσει κάποιος, χωρίς όμως να είναι δύσκολα στη μεταφορά. Αυτός ο κάποιος, ποιος άλλος; Ο μέσος άνθρωπος.

-η οδοντόβουρτσα

-τα μαχαιροπίρουνα

-τα ακουστικά

-τα τηλεχειριστήρια


Αυτά είναι λίγα από τα αντικείμενα που έχουν κατασκευαστεί με βάση αυτόν τον μέσο άνθρωπο.

Ποιος είναι όμως αυτός που αποφασίζει τι ανήκει στο μέσο όρο, και τι όχι; Πώς μετρήθηκε ο μέσος άνθρωπος; Αν πάλι λένε ότι δεν υπάρχει, τότε δε δικαιολογείται ούτε το μέσο νούμερο του νέου μου τζιν, ούτε η μαζικότητα που μας πνίγει. Ακόμα και οι σειρές στην τηλεόραση, ή μάλλον, κυρίως αυτές, είναι φτιαγμένες με βάση τις προτιμήσεις του...μέσου τηλεθεατή.

Τι συμβαίνει λοιπόν με τον μέσο άνθρωπο; Αν ανήκεις στην κατηγορία του, δεν διαλύεται η ψευδαίσθηση της μοναδικότητάς σου; Και αν δεν ανήκεις, δε νιώθεις μειονεκτικά γιατί...είσαι διαφορετικός; Γιατί όλοι προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε, παραμένοντας παράλληλα και μέσοι; Μήπως προσπαθούμε να συμβιβάσουμε τα ασυμβίβαστα; Και μήπως είναι καιρός να πάψουμε να κοιτάμε το μετρήσιμο, και να ενδιαφερθούμε γι'αυτό που ποτέ δε θα μετρηθεί;



ΥΓ: Αγαπητή εταιρεία τηλεφωνίας, ο μέσος άνθρωπος ΔΕΝ τρώει πίτσα με αντζούγιες. Τρώει πίτσα με έξτρα τυρί, μπέικον, ζαμπόν, πιπεριά και μανιτάρια. Και ο μέσος άνθρωπος έχει βαρεθεί να τον αποκαλούν μέσο.



Και καθώς κλείνω δε μπορώ να μην τραγουδήσω...

Look at the average person / Speak to the man in the street / Can you imagine the first one you'd meet?
Look at the average person / Speak to the man in the queue / Can you imagine the first one is you?
Look at the average person...


Yours,

~Carina