Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

Άγιε μου Βασίλη...

Ο καιρός έφτασε...Μετά από αναμονή ενός ολόκληρου χρόνου, 52 εβδομάδων, 365 ημερών, ήρθε η ώρα να βγάλουμε ξανά το σετ αλληλογραφίας μας και το στυλό μας (ή να ανοίξουμε το Word στον υπολογιστή αλλά ας μην γίνω τόσο ρηχή χρονιάρες μέρες) και να γράψουμε το γραμματάκι μας στο Άι Βασίλη...

Αρχίζω...


Άγιε μου Βασίλη,

Ελπίζω να είσαι καλά και φέτος και να ξεκουράστηκες τις προηγούμενες 51 εβδομάδες γιατί τώρα που πλησιάζει η Πρωτοχρονιά θα ξεπατωθείς, θες δε θες. Ακόμα, ελπίζω να αποφάσισες να αλλάξεις επιτέλους τους ταράνδους με ένα υβριδικό. Αρκετά γράμματα παίρνεις ήδη, χωρίς να έχεις και τις διαμαρτυρίες της PETA από πάνω. Όσο για βενζινοκίνητο αυτοκίνητο...α πα πα! Ολόκληρος Άι Βασίλης και να μην προστατεύεις το περιβάλλον;

Πέρα από όλα αυτά, ελπίζω να έκανες και αυτή τη διαιτούλα που λέγαμε πέρσι. Δε λέω, ωραία τα γλυκά, αλλά ένα μπισκοτάκι εδώ, ένα στο γείτονα, ένα παραδίπλα...δε θέλει και πολύ! Για ανεβασμένες χοληστερίνες είμαστε τώρα; Πάντως, αν ω μη γένετω, έχεις πρόβλημα, το Becel Proactive είναι πολύ καλό.

Στο θέμα μας όμως τώρα. Φέτος ήμουν πολύ καλό παιδί. Αν εξαιρέσεις κάτι ψεμματάκια που είπα εδώ και εκεί..κάτι κόκκινα φανάρια..δυο-τρεις κατάρες..και μια μικρή συνεργασία στην εξεταστική..κατά τ'άλλα ήμουν πάρα πολύ καλή! Τέτοια καλοσύνη θα τη ζήλευε και η Κοκκινοσκουφίτσα. Μη ρωτήσεις γιατί. Κάτι ξέρω και εγώ. Υπόσχομαι του χρόνου να είμαι ακόμα καλύτερη. Να μην περάσω κόκκινα φανάρια, να μην τσαντίζομαι με αυτούς που περπατάνε αργά όταν εγώ βιάζομαι, και να μην αγριοκοιτάζω όλους τους παράξενους που κάθονται δίπλα μου στα λεωφορεία. Για να είμαι όμως καλή, χρειάζομαι και μια ανταμοιβή. Ως κίνητρο φυσικά!

Να λοιπόν τι θέλω για φέτος:
-Ένα Wii
-Ένα ιδιωτικό τζετ
-Μια Φεράρι και κάποιον να την οδηγεί γιατί εγώ...μπα! (Φανάρια μπορώ να μην περνάω με κόκκινο. Να μην πατήσω όμως κάποιον...δεν το εγγυώμαι. Γι'αυτό φέρε μου το σοφέρ, καλού κακού.)
-Μια έπαυλη...
τι; Δε γίνεται να μου φέρεις τέτοια δώρα; Γιατί; Πάλι με ελαφάκι θα τη βγάλουμε δηλαδή; Τέτοια συλλογή ούτε το δάσος της Βουργουνδίας! Τι; Ε, αν δεν έχει δάσος η Βουργουνδία, τότε βάλε και ένα από αυτά στη λίστα μου!

Άντε, επειδή είσαι καλούλης, θα ζητήσω κάτι λιγότερο υλιστικό.
Λοιπόν...θέλω...:
-Μια καλή δουλίτσα που να κάνω σοβαρή δημοσιογραφία και να με πληρώνουν με μισθό πάνω από 700Ε. Βαρέθηκα να με λένε η γενιά των 700Ε!
-Να περάσω ένα ολόκληρο εξάμηνο χωρίς ούτε μια απεργία, αναταραχή, κινητοποίηση...
-Να αλλάξει ο μεταβολισμός μου και να τρώω ό,τι θέλω χωρίς να παίρνω γραμμάριο. Ή μάλλον, όχι. Να είμαι μεταμορφωμάγισσα. Δεν ξέρεις τι είναι; Να διαβάσεις Χάρι Πόττερ να μορφωθείς!
Τι πάλι; Αντίρρηση έχεις και τώρα; Δε μου τα λες πολύ καλά φέτος! Και να πω ότι ήμουν κακό παιδί; Μα ήμουν; Αφού το ξέρω, δεν ήμουν!

Καλά...καλά...ξέχνα όλα τα άλλα. Ένα ταξιδάκι στην Ιταλία μπορείς να μου το φέρεις; Είδες, δε ζητάω πολλά; Ούτε καν σε ξενοδοχείο πρώτης τάξης δε σου είπα! Με ρίχνεις πολύ Άγιε μου Βασίλη, αλλά τι να κάνω...αφού δε μου δίνεις τίποτα άλλο...

Τι;; Και εδώ αντίρρηση;;
Ε Άι Βασίλη, φέρε μου μια κόκκινη μύτη να βάλω στο σκατο-ελάφι να τελειώνουμε.
Τώρα να δεις τι κακό παιδί που θα είμαι του χρόνου!

Καλό ταξίδι στην Ελλάδα...και πρόσεξε μην πάρεις καμιά φωτιά από τζάκια και ΑΑ...Ανώνυμους Αναρχικούς...

Τα λέμε του χρόνου! Σου φτιάχνω μια ωραιότατη λίστα...να τρίβεις τα μάτια σου!

Με κακιασμένη κυνική θερμή αγάπη,
Carina


Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους! Ό,τι δώρα και αν πάρετε, μικρά, μεσαία, μεγάλα..ωραία ή άσχημα, φτηνά ή ακριβά...ένα να θυμάστε: αυτό που μετράει...είναι να έχουν κάρτα αλλαγής!

Τις καλύτερες ευχές μου!

~Carina

Δεν υπάρχουν σχόλια: