Είμαστε οι απόγονοι και κληρονόμοι του αρχαίου αθάνατου ελληνικού πνεύματος. Ζούμε στη λεγόμενη κοιτίδα του πολιτισμού. Όσοι οι άλλοι σκαρφάλωναν στα δέντρα, εμείς γράφαμε ιστορία.
Όλα αυτά είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα. Τι είναι αυτό όμως που κάνει τους σύγχρονους Έλληνες να ξεχωρίζουν; Διαφέρουμε όντως ή μήπως δυσκολευόμαστε ακόμα μετά από δύο χιλιετίες να αποδεχτούμε ότι πλέον δεν είμαστε το πιο ξεχωριστό γένος σε ολόκληρη τη γη;
Η αλήθεια είναι ότι, αντικειμενικά πάντα, ξεχωρίζουμε. Όμως, μην απατάστε...Ακολουθούν τόσο καλοί όσο και...κακοί λόγοι που μας καθιστούν one of a kind, ανάμεσα σε πολλούς άλλους λαούς.
-Μιλάμε μία από τις πιο δύσκολες γλώσσες του κόσμου, και οι ξένοι δυσκολεύονται να μάθουν τη διαφορά ανάμεσα στο φίλοι και φιλί. Για να μη μιλήσω για το φύλο, φύλλο...
-Καπνίζουμε σαν φουγάρα όπου βρούμε αρκετό χώρο για να ανεβοκατεβάζουμε το χέρι μας. Και η λέξη τασάκι μας φέρνει περισσότερο σε κάτι διακοσμητικό παρά σε χρηστικό αντικείμενο.
-Βρίζουμε την κατάντια της χώρας μας, αλλά αν κάποιος θίξει τα πατρία εδάφη, πέφτουμε πάνω του σαν κοράκια.
-Λέμε ότι δεν είμαστε ρατσιστές, αλλά γινόμαστε συνεχώς "Τούρκοι" και κάνουμε τους "Κινέζους". Και φωνάζουμε τους μαύρους που πουλάνε CD "μαυρούληδες".
-Παραπονιόμαστε συνεχώς, και δεν βαριόμαστε να συζητάμε όλη την ώρα για το ίδιο θέμα.
-Πιστεύουμε ότι μας έχουν μουτζώσει. Όχι μόνο εμάς, αλλά και τον γείτονα, και τον γείτονα του γείτονα. Τα ελληνόπουλα ξαδέρφια μας όμως που ζουν στο εξωτερικό το γλίτωσαν το μούτζωμα.
-Παθιαζόμαστε με τις ξένες εκλογές περισσότερο από τις δικές μας (βλέπε Σαρκοζί, Μπαράκ Ομπάμα), και πιστεύουμε ότι οι ξένοι πολιτικοί θα βοηθήσουν την Ελλάδα, αντί να το κάνουν οι εγχώριοι. (Τι ζητάω όμως τώρα;)
-Όλοι γκρινιάζουν ότι δεν έχουν χρήματα, αλλά τα κέντρα και τα club είναι γεμάτα κάθε Σαββατοκύριακο και αργία. Για να μη μιλήσω για τις καφετέριες. Είναι να απορείς πότε δουλεύουν αυτοί οι άνθρωποι.
-Από τότε που βγήκε ο Fredoccino και οι παραλλαγές του, όποιος πίνει Frappe είναι Ελληνάρας και εκτός μόδας.
-Μιλάμε για διατήρηση της κουλτούρας μας αλλά πρώτοι τρέχουμε να υιοθετήσουμε ξένες τάσεις. (Τόσα emo μαζεμένα στο Σύνταγμα καμία άλλη χώρα δεν τα είχε!)
-Μπορεί να αντιπαθούμε έναν καλλιτέχνη/πολιτικό, αλλά αν τον πετύχουμε στο δρόμο και θα του μιλήσουμε και θα του σφίξουμε το χέρι, κυρίως αν υπάρχουν και κάμερες εκεί.
-Όλη η Ελλάδα είναι καλλίφωνη.
-Οι Έλληνες ονειρεύονται καριέρα στο εξωτερικό πριν καν γίνουν γνωστοί εδώ.
-Η μισή Ελλάδα είναι τσακωμένη με την υπόλοιπη μισή. Βλέπε Αθήνα-Θεσσαλονίκη πχ.
-Πρέπει να είμαστε η μόνη χώρα που έχει δύο πρωτεύουσες για να μη θίξουμε κανέναν.
-Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αν έχεις μέσο, γίνεσαι και βασιλιάς εδώ.
-Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώνεις.
-Αν περάσεις στην Ιατρική, θα σου πουν "Έχει γεμίσει ο κόσμος γιατρούς.". Αν περάσεις στη Νομική, θα σου πουν "Άτιμη φάρα οι δικηγόροι.". Αν περάσεις Δημοσιογραφία, θα σου πουν "Σε τι κύκλωμα πας να μπλέξεις παιδάκι μου;". Γενικά, όπου και να περάσεις, είσαι αποτυχημένος. Είτε Αρχιτεκτονική είτε Ιχθυοκαλλιέργεια.
-Όταν δίνουν κάτι δωρεάν, πέφτουν όλοι πάνω σαν λυσσασμένοι.
-Μπορεί να μην έχει ο Έλληνας σπίτι να μείνει, αλλά το ρούχο μάρκα και το ακριβό αυτοκίνητο θα το οδηγήσει.
-Παίρνουμε δάνεια για να ξεπληρώσουμε δάνεια.
-Μπορεί να τσακωνόμαστε, αλλά εξακολουθούμε να είμαστε φιλόξενοι.
-Ο θεσμός της οικογένειας καλά κρατεί.
-Έχουμε 563 φίλους, έναν για κάθε περίσταση. Άλλος για σινεμά, άλλος για ποτό, άλλος για βόλτα...
-Αρνούμαστε να μας αλλάξουν κάποιοι άσχετοι τη γλώσσα, επειδή τους φαίνεται δύσκολη.
-Υπάρχουν πολλοί ξένοι που περηφανεύονται για τις ελληνικές ρίζες τους.
-Μια επιτυχία, όσο μικρή κι αν είναι, σηκώνει πανηγύρι.
-Λυπόμαστε όσους δεν έχουν χωριό να πάνε στις διακοπές. Καλά τα νησιά, αλλά σαν τον αέρα του βουνού, δεν υπάρχει.
-Μας δίνουν τα ονόματα των παπούδων και των γιαγιάδων, είτε είναι αυτό είναι Μαρία, είτε Περιστέρω.
-Είμαστε ανοιχτόμυαλοι, πολύ περισσότερο από τους ξένους. Το φλιτζάνι όμως ακόμα το διαβάζουμε.
-Όλες οι λέξεις προέρχονται από τα ελληνικά. Ακόμα και το κιμονό (βλέπε χειμώνας).
-Η μυθολογία μας έχει εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες.
-Έχουμε ποιητές που βραβεύτηκαν με Νόμπελ Λογοτεχνίας.
-Πολλά Ελληνόπουλα ανήκουν στο MIT. Γιατί έχουμε και μυαλό.
-Κανείς δε μπορεί να μας πει βλάχους.
-Αλλά έχουμε όμως αρκετούς...
-Αγαπάμε τα ζώα.
-Αλλά έχουμε πολλά αδέσποτα.
-Το σουβλάκι είναι το καλύτερο, φτηνότερο, και πιο χορταστικό junk food.
-Τιμάμε το κρέας και το ψάρι καθημερινά.
-Δεν αγοράζουμε ένα, δύο, πέντε μήλα, αλλά κιλά ολόκληρα.
-Έχουμε μια υγιή δόση τρέλας...
-...και γνήσιο χιούμορ.
-Όταν οι ξένοι ακούν τη λέξη "Ελλάδα", σκέφτονται τον πολιτισμό, την Ακρόπολη, τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όχι τον Χίτλερ, τον Στάλιν και πάει λέγοντας...
Η Ελλάδα λοιπόν έχει 1002 λόγους για να ξεχωρίζει.
Το ερώτημα όμως είναι: τι ζητάμε; Να ξεχωρίζουμε για κάτι καλό ή...απλά να ξεχωρίζουμε;
Όπα!
~Carina
Όλα αυτά είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα. Τι είναι αυτό όμως που κάνει τους σύγχρονους Έλληνες να ξεχωρίζουν; Διαφέρουμε όντως ή μήπως δυσκολευόμαστε ακόμα μετά από δύο χιλιετίες να αποδεχτούμε ότι πλέον δεν είμαστε το πιο ξεχωριστό γένος σε ολόκληρη τη γη;
Η αλήθεια είναι ότι, αντικειμενικά πάντα, ξεχωρίζουμε. Όμως, μην απατάστε...Ακολουθούν τόσο καλοί όσο και...κακοί λόγοι που μας καθιστούν one of a kind, ανάμεσα σε πολλούς άλλους λαούς.
-Μιλάμε μία από τις πιο δύσκολες γλώσσες του κόσμου, και οι ξένοι δυσκολεύονται να μάθουν τη διαφορά ανάμεσα στο φίλοι και φιλί. Για να μη μιλήσω για το φύλο, φύλλο...
-Καπνίζουμε σαν φουγάρα όπου βρούμε αρκετό χώρο για να ανεβοκατεβάζουμε το χέρι μας. Και η λέξη τασάκι μας φέρνει περισσότερο σε κάτι διακοσμητικό παρά σε χρηστικό αντικείμενο.
-Βρίζουμε την κατάντια της χώρας μας, αλλά αν κάποιος θίξει τα πατρία εδάφη, πέφτουμε πάνω του σαν κοράκια.
-Λέμε ότι δεν είμαστε ρατσιστές, αλλά γινόμαστε συνεχώς "Τούρκοι" και κάνουμε τους "Κινέζους". Και φωνάζουμε τους μαύρους που πουλάνε CD "μαυρούληδες".
-Παραπονιόμαστε συνεχώς, και δεν βαριόμαστε να συζητάμε όλη την ώρα για το ίδιο θέμα.
-Πιστεύουμε ότι μας έχουν μουτζώσει. Όχι μόνο εμάς, αλλά και τον γείτονα, και τον γείτονα του γείτονα. Τα ελληνόπουλα ξαδέρφια μας όμως που ζουν στο εξωτερικό το γλίτωσαν το μούτζωμα.
-Παθιαζόμαστε με τις ξένες εκλογές περισσότερο από τις δικές μας (βλέπε Σαρκοζί, Μπαράκ Ομπάμα), και πιστεύουμε ότι οι ξένοι πολιτικοί θα βοηθήσουν την Ελλάδα, αντί να το κάνουν οι εγχώριοι. (Τι ζητάω όμως τώρα;)
-Όλοι γκρινιάζουν ότι δεν έχουν χρήματα, αλλά τα κέντρα και τα club είναι γεμάτα κάθε Σαββατοκύριακο και αργία. Για να μη μιλήσω για τις καφετέριες. Είναι να απορείς πότε δουλεύουν αυτοί οι άνθρωποι.
-Από τότε που βγήκε ο Fredoccino και οι παραλλαγές του, όποιος πίνει Frappe είναι Ελληνάρας και εκτός μόδας.
-Μιλάμε για διατήρηση της κουλτούρας μας αλλά πρώτοι τρέχουμε να υιοθετήσουμε ξένες τάσεις. (Τόσα emo μαζεμένα στο Σύνταγμα καμία άλλη χώρα δεν τα είχε!)
-Μπορεί να αντιπαθούμε έναν καλλιτέχνη/πολιτικό, αλλά αν τον πετύχουμε στο δρόμο και θα του μιλήσουμε και θα του σφίξουμε το χέρι, κυρίως αν υπάρχουν και κάμερες εκεί.
-Όλη η Ελλάδα είναι καλλίφωνη.
-Οι Έλληνες ονειρεύονται καριέρα στο εξωτερικό πριν καν γίνουν γνωστοί εδώ.
-Η μισή Ελλάδα είναι τσακωμένη με την υπόλοιπη μισή. Βλέπε Αθήνα-Θεσσαλονίκη πχ.
-Πρέπει να είμαστε η μόνη χώρα που έχει δύο πρωτεύουσες για να μη θίξουμε κανέναν.
-Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αν έχεις μέσο, γίνεσαι και βασιλιάς εδώ.
-Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώνεις.
-Αν περάσεις στην Ιατρική, θα σου πουν "Έχει γεμίσει ο κόσμος γιατρούς.". Αν περάσεις στη Νομική, θα σου πουν "Άτιμη φάρα οι δικηγόροι.". Αν περάσεις Δημοσιογραφία, θα σου πουν "Σε τι κύκλωμα πας να μπλέξεις παιδάκι μου;". Γενικά, όπου και να περάσεις, είσαι αποτυχημένος. Είτε Αρχιτεκτονική είτε Ιχθυοκαλλιέργεια.
-Όταν δίνουν κάτι δωρεάν, πέφτουν όλοι πάνω σαν λυσσασμένοι.
-Μπορεί να μην έχει ο Έλληνας σπίτι να μείνει, αλλά το ρούχο μάρκα και το ακριβό αυτοκίνητο θα το οδηγήσει.
-Παίρνουμε δάνεια για να ξεπληρώσουμε δάνεια.
-Μπορεί να τσακωνόμαστε, αλλά εξακολουθούμε να είμαστε φιλόξενοι.
-Ο θεσμός της οικογένειας καλά κρατεί.
-Έχουμε 563 φίλους, έναν για κάθε περίσταση. Άλλος για σινεμά, άλλος για ποτό, άλλος για βόλτα...
-Αρνούμαστε να μας αλλάξουν κάποιοι άσχετοι τη γλώσσα, επειδή τους φαίνεται δύσκολη.
-Υπάρχουν πολλοί ξένοι που περηφανεύονται για τις ελληνικές ρίζες τους.
-Μια επιτυχία, όσο μικρή κι αν είναι, σηκώνει πανηγύρι.
-Λυπόμαστε όσους δεν έχουν χωριό να πάνε στις διακοπές. Καλά τα νησιά, αλλά σαν τον αέρα του βουνού, δεν υπάρχει.
-Μας δίνουν τα ονόματα των παπούδων και των γιαγιάδων, είτε είναι αυτό είναι Μαρία, είτε Περιστέρω.
-Είμαστε ανοιχτόμυαλοι, πολύ περισσότερο από τους ξένους. Το φλιτζάνι όμως ακόμα το διαβάζουμε.
-Όλες οι λέξεις προέρχονται από τα ελληνικά. Ακόμα και το κιμονό (βλέπε χειμώνας).
-Η μυθολογία μας έχει εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες.
-Έχουμε ποιητές που βραβεύτηκαν με Νόμπελ Λογοτεχνίας.
-Πολλά Ελληνόπουλα ανήκουν στο MIT. Γιατί έχουμε και μυαλό.
-Κανείς δε μπορεί να μας πει βλάχους.
-Αλλά έχουμε όμως αρκετούς...
-Αγαπάμε τα ζώα.
-Αλλά έχουμε πολλά αδέσποτα.
-Το σουβλάκι είναι το καλύτερο, φτηνότερο, και πιο χορταστικό junk food.
-Τιμάμε το κρέας και το ψάρι καθημερινά.
-Δεν αγοράζουμε ένα, δύο, πέντε μήλα, αλλά κιλά ολόκληρα.
-Το ούζο είναι αποκλειστικά ελληνικό.
-Έχουμε μια υγιή δόση τρέλας...
-...και γνήσιο χιούμορ.
-Όταν οι ξένοι ακούν τη λέξη "Ελλάδα", σκέφτονται τον πολιτισμό, την Ακρόπολη, τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όχι τον Χίτλερ, τον Στάλιν και πάει λέγοντας...
Η Ελλάδα λοιπόν έχει 1002 λόγους για να ξεχωρίζει.
Το ερώτημα όμως είναι: τι ζητάμε; Να ξεχωρίζουμε για κάτι καλό ή...απλά να ξεχωρίζουμε;
Και να θυμάστε: σε όποιον δεν αρέσει η Ελλάδα, να φύγει. (Να φύγετε, να πάτε αλλού!) Ας βρουν καλύτερα αλλού, αν μπορούν!
Όπα!
~Carina
1 σχόλιο:
Χαχα...Πολύ εύστοχα όλα τα σχόλια περί Ελλάδας....
Δημοσίευση σχολίου