Θεωρίες της μίας χρήσεως

Συζητώντας χτες με την Sunshine περί σχέσεων, αγοριών, και πάει λέγοντας, μου ήρθαν στο μυαλό κάποιες θεωρίες. Μισο-αστεία, μισο-σοβαρά, πολλά απ'όσα θα γράψω στη συνέχεια τα έχουμε ζήσει όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας...

Θεωρία no1: Η θεωρία του χάους

Η θεωρία αυτή είναι πολύ απλή, και βασίζεται στην αρχή ότι στο σύμπαν επικρατεί ένα χάος. Μπορεί να φαίνεται σε εμάς ακίνητο, σχεδόν νεκρό, αλλά εκτυλίσσονται πόλεμοι ανάμεσα σε πλανήτες, κομήτες, και μαύρες τρύπες.
Στην απλή, κοινή, καθημερινή ζωή, αυτή η θεωρία μεταφράζεται...λιγάκι διαφορετικά. Η αρχή της είναι βασική: "Όλα τα καλά έρχονται μαζί. Όλα τα κακά έρχονται μαζί. Ποτέ όμως ταυτόχρονα, και πάντα μετά από μεγάλα διαστήματα νέκρας". Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι αν είναι να συμβεί κάτι καλό, θα ξεκινήσει μια αλυσίδα ευτυχών συμβάντων, ενώ το αντίστροφο αν πρόκειται για κάτι κακό.
Δε με πιστεύετε; Για κοιτάξτε γύρω σας. Μη μου πείτε ότι ποτέ δεν έχετε ακούσει κάποιον να λέει ότι όλες οι συμφορές του ήρθαν μαζεμένες, λες και τον μούτζωσε κάποιος.
Τώρα γιατί τη λέω "θεωρία του χάους"; Απλό: Σκέψου να περπατάς αμέριμνα σε ένα ωραίο λιβάδι (πού να το βρεις τώρα το λιβάδι θα μου πεις, μέσα στην τσιμεντούπολη;) και ξαφνικά να αρχίσει να φυσάει, να βρέχει, να ρίχνει κεραυνούς και να γίνει και σεισμός. Θα έχανες τη γη κάτω από τα πόδια σου, και όχι μόνο λόγω των τεκτονικών πλακών...

Θεωρία no2: Ο μαγικός αριθμός 3

Δεν ξέρω αν μικροί προσέχατε στο μάθημα λογοτεχνίας. Αυτό που θυμάμαι να μας λένε συνέχεια οι καθηγητές είναι για τους μαγικούς αριθμούς, δίνοντας έμφαση στον μαγικό αριθμό 3. Δεν ξέρω πως προέκυψε αυτή η λατρεία για το 3 (έκανα και ρίμα), αλλά δυστυχώς, στοιχειώνει τη ζωή μας.
Η θεωρία είναι απλη: "Αν κάτι συμβεί μια φορά, μπορεί να γίνει και δεύτερη. Αν όμως γίνει δυο φορές, τότε σίγουρα θα γίνει και τρίτη." (Πάολο Κοέλο)
Προκατάληψη; Μπορεί.
Εγώ όμως ξέρω ότι η λέξη "τρίτωσε" κατακτά τις πρώτες θέσεις του λεξιλογείου του Έλληνα.
Τριτώνει το καλό, τριτώνει και το κακό.

Θεωρία no3: Τα συννεφάκια

Έχετε νιώσει ποτέ τόσο χαρούμενοι που βρισκόσασταν στον έβδομο ουρανό; Ε, αυτή η θεωρία είναι μια παραλλαγή του 7th Heaven (όχι της σειράς, ανόητοι!).
Ο έβδομος ουρανός είναι αυτό που η Sunshine ονόμασε "ροζ συννεφάκι". Είναι το πουπουλένιο, σα μαλλί της γριάς, ροζ συννεφάκι του ερωτευμένου. Όμορφο, σαγηνευτικό, αλλά και πολύ πρόσκαιρο.
Το αμέσως επόμενο σύννεφο στην κατηγορία των αισθημάτων είναι το μοβ. Το μοβ είναι ως γνωστόν το χρώμα της θλίψης. Το σύννεφο αυτό κατοικείται κυρίως από πρόσφατα χωρισμένους (Οι χωρισμένοι δε γιορτάζουν ποτέ, ένα πράγμα). Δεν έχουν προσγειωθεί ακόμα στη γη, με τους υπόλοιπους μη ερωτευμένους ανθρώπους, αλλά δεν αντέχουν να βλέπουν ροζ μπροστά τους. Στην πραγματικότητα, το μοβ σύννεφο είναι ένα μεταβατικό στάδιο ανάμεσα στο ροζ και το μαύρο.
Και έρχομαι στο μαύρο. Ίσως να μην έπρεπε να χρησιμοποιώ σύννεφο γι'αυτό το στάδιο, αλλά μιας και πιάσαμε τα του ουρανού...Το μαύρο σύννεφο λοιπόν είναι σαν τα μαύρα σύννεφα του ουρανού πριν μια καταιγίδα. Είναι γεμάτο μοχθηρότητα, σχεδόν μίσος, έτοιμο να ξεσπάσει και να αρχίσει να ρίχνει καρεκλοπόδαρα, ή cats and dogs, που λένε και οι συμπαθείς Άγγλοι. Αυτό το σύννεφο το ονομάζω το σύννεφο του ξεσπάσματος και/ή της εκδίκησης. Είναι το αγαπημένο μου.

Θεωρία no4: Ο μαλακομαγνήτης

Ξέρω ότι εδώ ο Sharkastic θα διαφωνήσει.
Έχετε ακούσει τη φράση: "Οι άνδρες είναι σαν τις τουαλέτες: ή θα είναι πιασμένες ή γεμάτες....you-know-what". Πολύ γενικευτική (υπάρχει αυτή η λέξη; αν όχι, μόλις την πρόσθεσα στο ελληνικό λεξιλόγειο), αλλά και πολύ αληθινή.
Λέμε λοιπόν ότι έχουμε το μαλακομαγνήτη. Γιατί;
Γιατί όσους τραβάμε πάνω μας είναι τωρινά ή μελλοντικά μέλη του γένους των βλαμμένων.
Αυτό σημαίνει: τρελοί, ανώμαλοι, άπιστοι, φρεσκοχωρισμένοι (πάνω στο μαύρο σύννεφο, να μην ξεχνιόμαστε), φλούφληδες, και τα καλά-παιδιά-που-αποδεικνύονται-μαλάκες.
Θα μου πείτε τώρα τι με χαλάει η τελευταία κατηγορία; Δε με χαλάει, αλλά όταν εγώ έχω σκαρφαλώσει με κόπο στο ροζ σύννεφο, είναι να μη νευριάσω όταν ο Mr. supposedly-Perfect έρθει και μου το διαλύσει και βρεθώ με τα μούτρα στη γη, δίπλα στους κοινούς θνητούς που νόμιζα ότι είχα αποχωριστεί για ένα εύλογο χρονικό διάστημα; *ανάσα*
Η θεωρία είναι ότι λίγοι είναι αυτοί που έχουν το πακέτο. Δε ζητάω τον Μπραντ Πιτ, αλλά να μη μου αρέσει ο άλλος; Και δε θέλω τον Αινστάιν σε εξυπνάδα, αλλά να μην έχει και IQ χαρτοπετσέτας...

Θεωρία no5: Συναισθηματική κατάσταση επίπεδο

Αυτή η συναισθηματική κατάσταση είναι η αγαπημένη μου. Ξεχάστε τα συννεφάκια, τους μαλακομαγνήτες, και όλα τα άλλα. Βρίσκεστε στη ζώνη νιρβάνα. Έχετε φτάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο πρόσληψης του κόσμου. Είστε σε φάση ζεν. Δε σας αγγίζει τίποτα και κανένας. Αδιαφορείτε αν αυτό το ωραίο παιδί στη γωνία είναι πιασμένο, ή αν ο τρελός που κάθισε δίπλα σας ζητάει τσιρότο για να ανάψει το τσιγάρο του. Εσείς δεν καπνίζετε άλλωστε.
Και ξέρετε τι είναι το καλύτερο; Ότι αδιαφορείτε πλήρως αν θα βρείτε αυτόν που ψάχνετε. Ζείτε απλά τη ζωή σας. Χαλαρά.
Και τότε έρχεται ο ιππότης με το άσπρο άλογο (ή το βαμπίρ με το ασημένιο γυαλιστερό Βόλβο, για τους λάτρεις του Twilight), που σας ανεβάζει στο συννεφάκι και σας αφήνει εκεί για καιρό..
Αλλά...προσοχή: Στο ζεν φτάνετε με τον καιρό. Αν το σκέφτεστε, δε θα φτάσετε ποτέ. Enjoy the trip to Ithaki, but don't think about the destination. Σοφός ο Καβάφης.

Θεωρίς no6: Συναισθηματική κατάσταση λακκούβα

...είναι συνέχεια και συμπλήρωμα της προηγούμενης θεωρίας. Όπως είπε και η Sunshine χτες "Η συναισθηματική μου κατάσταση είναι λακκούβα. Όποιος περνάει, πέφτει", κάτι το οποίο επιβεβαιώνει και τη θεωρία του μαλακομαγνήτη. Γιατί για να πέσει κάποιος στη λακκούβα πρέπει να είναι βλαμμένος. Οι σωστοί τις προσπερνάνε. Βρουυυυμ.

Θεωρία no7: Σε σένανε ζουμάρω, μα άλλονε γουστάρω

Χρειάζεται να πω τίποτα εδώ; Οτινανίτιδα σε όλο της το μεγαλείο. Ή αλλιώς, συμβιβάζομαι με αυτό που έχω αλλά χωρίς να βγάλω από το μυαλό μου αυτό που δεν έχω και θέλω να αποκτήσω. Κακό, αλλά αληθινό.

Θεωρία no8: Don't speak

Αυτή η θεωρία επιβεβαιώνεται καθημερινά, σε κάθε δυνατή περίπτωση. Αν μιλήσεις, ή αν σκεφτείς έστω, κάτι καλό που θα γίνει ή που πρόκειται να γίνει, πολύ απλά...δε θα γίνει.
Θα πας ταξίδι και το σκέφτεσαι συνέχεια; Λες "τι ωραία, θα δω τον πύργο του Eiffel θα φάω και γαλλική κουζίνα, θα δω και το Λούβρο...μπλα-μπλα-μπλα". Keep on dreaming, γιατί μόνο έτσι θα τα δεις όλα αυτά.
Δεν ξέρω τι φταίει. Ίσως με το να συζητάμε κάτι καλό (που περιμένουμε να γίνει γιατί πιστεύουμε ότι θα έχει αντίκτυπο στη ζωή μας) να διαταράσσουμε την ισορροπία του κόσμου και αυτό το κάτι να μη γίνεται, ή ακόμα χειρότερα, να παίρνει κάτι άσχημο τη θέση του.
Αν δε με πιστεύετε, τότε δοκιμάστε το. Και θα θυμηθείτε μετά την Carina. Κάτι ξέρω και εγώ...

Κάτι θα ξεχνάω σίγουρα. Με τούτα και με εκείνα πέρασε η ώρα και πρέπει να θρέψω τον σωματικό μου κόσμο. Κοινώς πεινάω.

Θα επανέλθω με περισσότερα.

Μέχρι τότε...αν είστε σε σύννεφο, απολαύστε το, πλάκα έχει. Θυμηθείτε να κοιτάξετε τους κοινούς θνητούς που βρίσκονται από κάτω σας, και αν δείτε να περνάει κανένας που αντιπαθείτε, ξέρετε τι να κάνετε.
Αν πάλι βρίσκεστε στη γη και ψιχαλίσει χωρίς να βρέξει, λερωμένη θα είναι η φωλιά σας..

Au revoir!


~Carina