By Carina
Δε μου αρέσει που το λέω, αλλά τον τελευταίο καιρό έχω αφιερώσει τα μεσάνυχτα μου στο Sex and the City. Το χειρότερο όμως είναι πως έχω αρχίσει να βλέπω κομμάτια της καθημερινότητάς μου στην Carrie, Samantha, Charlotte, και Miranda. Κι αν ήταν μόνο της δικής μου καθημερινότητας, θα έλεγα εντάξει, το ξέρω ότι είμαι λίγο γκάου. Το πρόβλημα είναι ότι το ίδιο συμβαίνει και στην κοριτσοπαρέα γύρω μου. Μήπως το Sex and the City είναι κάτι παραπάνω από Sex και έξω από το City?
Σε ένα από τα τελευταία επεισόδια που είδα, τέθηκε ένα ζήτημα που όλως τυχαίως συζητούσα χτες με μια από τις φίλες μου: τι σημαίνει να είσαι single. Όχι για την κοινωνία (βλέπε "ο κόσμος είναι φτιαγμένος για δύο"), αλλά για τους άντρες, δεσμευμένους και μη.
Σκεφτόμουν λοιπόν...τι σημαίνει σινγκλ για έναν άντρα; Η πικρή αλήθεια είναι πως το σιγνκλ δηλώνει αυτόματα διαθέσιμη σωματικά και συναισθηματικά. Το οποίο με τη σειρά του σημαίνει ότι μπορεί να στην πέφτει ο κάθε γλοιώδης (ο οποίος, τώρα που το σκέφτομαι, στην πέφτει 24/7 είτε είσαι σινγκλ είτε όχι) αδιαφορώντας για τις δικές σου προθέσεις. Αυτά είναι γνωστά. Όπως επίσης και το ότι single σημαίνει πως κάποιος για κάποιο λόγο δε σε θέλει πια. Τι ωραία.
Αυτό που συζητούσα χτες με μια φίλη μου δεν είναι η στάση των single ανδρών απέναντι στις single γυναίκες, αλλά η στάση των δεσμευμένων, η οποία είναι και η πιο ενδιαφέρουσα.
Για κάποιο λόγο πολλοί άντρες σπεύδουν να βγάλουν το λάθος συμπέρασμα αν μια γυναίκα τους μιλάει με άνεση και δεν ντρέπεται να γελάσει, να νιώσει οικεία. Το μυαλό τους πάει αμέσως στο κακό, ότι δηλαδή τους θέλουν τρελά και φοβερά και λοιπές αηδίες. Αυτό εντείνεται όταν κάποιος είναι δεσμευμένος γιατί εκείνος έχει έναν παραπάνω λόγο να κρατάει αμυντική στάση. Όπως και να τον προσεγγίσει μια κοπέλα, και για οποιοδήποτε λόγο, εκείνη μετατρέπεται σε υποκείμενο με άγριες διαθέσεις. Τότε ο άντρας νιώθει την ανάγκη να δείξει ότι είναι δεσμευμένος και σαν-δε-ντρέπεσαι-να-μου-την-πέφτεις με τακτικές όπως το να πετάει υπονοούμενα για την ύπαρξη κοπέλας, με το να αναδεικνύει αγνώστου προελεύσεως πιπιλιές, και λοιπές χαζομάρες που μόνο ένα αγόρι θα έκανε.
Γιατί λοιπόν το να είσαι single σε κάνει ξαφνικά αντικείμενο προς αποφυγή; Ελκυόμαστε όντως από το "απαγορευμένο"; Ή μήπως ο απαγορευμένος ελκύεται κατά βάθος από την δική του απαγόρευση;
Απειλούν όντως οι singles τους δεσμευμένους; Ή μήπως συμβαίνει το αντίστροφο; Τι μπορεί να κάνει τελοσπάντων μια κοπέλα για να μη θεωρεί ο οποιοσδήποτε ότι τον προσεγγίζει με συγκεκριμένες βλέψεις, αλλά αντίθετα απλά τον πλησιάζει από ενδιαφέρον για το άτομό του, ή από ανάγκη;
Μήπως είναι καιρός να βγάλουμε αυτές τις μικρές ταμπελίτσες που κουβαλάμε πάνω μας και να βλέπουμε τους ανθρώπους για αυτό που είναι και όχι για αυτό που έχουν;
ΠιΕς: Αν με ρωτήσετε να σας πω τι είναι καλύτερο, να είσαι single ή δεσμευμένος, δε μπορώ να σας απαντήσω. Αυτό όμως που μπορώ να σας πω είναι ότι το καλύτερο δεν εξαρτάται από τους άλλους αλλά από τον ίδιο μας τον εαυτό. Όλα ξεκινάνε από το ποιοι θέλουμε να είμαστε καθημερινά. Όταν απαντήσουμε σε αυτό, βρίσκουμε την απάντηση και σε όλα τα άλλα. Γι' αυτό....ας μη ζορίζουμε τα πράγματα. Frankie says relax.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου